Kiedy Carl Benz patent Vroeg dla swojego pojazdu napędzanego silnikiem spalinowym w styczniu 1886 roku rozpoczął to, co później stało się rewolucją w transporcie. Na przestrzeni wieków pomysł Benza zostałby udoskonalony, co ostatecznie doprowadziłoby do tego, że prywatne samochody i projekty na dużą skalę, takie jak autobusy i metro, stałyby się centralnym elementem mobilności miejskiej.
Tradycyjne środki transportu publicznego, takie jak prywatne samochody, autobusy i metro, są popularne, ale mają swoje wyzwania. Są drogie w konfiguracji i utrzymaniu, co powoduje korki, zanieczyszczenie i niedobór miejsc parkingowych w większości dużych miast. W tym kontekście pełnym wyzwań związanych z tradycyjnymi formami transportu zbiorowego, wprowadzenie Segwaya w 2001 roku zapoczątkowało trend zastępowania wielkoskalowej infrastruktury publicznej małymi, jednoosobowymi pojazdami elektrycznymi.
mikromobilność
Doradztwo organizacyjne McKinsey & Company wezwania ten rodzaj transportu mikromobilność. W tym artykule przyjrzymy się ewolucji jednoosobowych środków transportu elektrycznego i ich wpływowi na transport miejski. Zaczynamy od skupienia się na wyzwaniach związanych z transportem miejskim, które sprawiły, że jednoosobowe pojazdy elektryczne stały się rosnącą opcją transportu miejskiego.
Następnie przejdziemy do historii tych środków transportu i kilka wskazówek dotyczących bezpieczeństwa dla osób, które z nich korzystają. Wyzwania związane z dużymi projektami transportu publicznego są dobrze udokumentowane. Artykuł opublikowany przez Australian University of Melbourne przedstawia perspektywę jednak te wyzwania. Wyzwania te są częściowo odpowiedzialne za rosnący trend, w którym ludzie preferują elektryczne samochody jednoosobowe.
„Przewlekłe straty w ludziach na drogach, niebezpieczne pogorszenie jakości powietrza i globalna akumulacja węgla w atmosferze nie są już w stanie sprostać wyzwaniom związanym z rosnącą populacją i jej urbanizacją”.
korki i problemy z parkowaniem
W jednym Artykuł napisany przez dr. Jean-Paul Rodrigue i opublikowane przez TransportGeography.org zawiera szczegółową analizę wyzwań związanych z transportem miejskim. Pierwsze wyzwanie Dr. Rodrigue uwagi to taki, o którym wie każdy, kto mieszka w obszarze miejskim dłużej niż kilka minut: korki i problemy z parkowaniem.
Zauważa, że chociaż zatory drogowe mogą wystąpić w każdym mieście, to prawie staje się oczywiste, gdy populacja miasta przekracza próg 1 miliona. Dr. Rodrigue notatki op że wyzwanie związane z zatłoczeniem wynika z faktu, że wzrostowi liczby pojazdów na drogach nie towarzyszy rozwój infrastruktury do obsługi tych pojazdów. Sugeruje również, że ze względu na to, że pojazdy są parkowane przez większość czasu, zapotrzebowanie na miejsca parkingowe rośnie. Brak miejsc parkingowych na obszarach miejskich prowadzi do większego zatorów, ponieważ kierowcy szukając pustych miejsc, na których mogą legalnie zaparkować samochód, często jeżdżą powoli. Ta powolna jazda powoduje dodatkowe opóźnienia i szkodzi lokalnemu ruchowi według Dr. Rodrigues.
„Hałas drogowy jest poważnym problemem w centrach naszych miast, ale istnieją też inne wady środowiskowe, ponieważ staramy się radzić sobie z rosnącym natężeniem ruchu”.
Zanieczyszczający charakter tradycyjnego transportu miejskiego może wpływać na jakość życia pieszych. Na przykład, ponieważ jest mniej miejsca do chodzenia i niebezpieczeństwa związane z poruszającymi się pojazdami, niektórzy ludzie mogą być zniechęceni do wykonywania zajęć na świeżym powietrzu. Skutkowałoby to siedzącym trybem życia, często obwinianym za niektóre z największych wyzwań zdrowotnych naszych czasów, takie jak otyłość i wysokie ciśnienie krwi.
Obecna pandemia COVID-19 również uwydatniła zagrożenia dla zdrowia związane z transportem publicznym. Niektórzy ludzie wahają się teraz przed korzystaniem z transportu publicznego, co mogłoby pozwolić większej liczbie osób na wybór mikromobilności. McKinsey & Company zauważa, że chociaż branża mikromobilności cierpi na COVID-19, pandemia spowodowała, że ludzie podejmują dłuższe podróże jednoosobowymi pojazdami elektrycznymi, takimi jak skutery. Firma raporty że według amerykańskiej firmy zajmującej się mikro-mobilnością, która wynajmuje e-skutery, średnie odległości do podróży wzrosły o 26 procent od początku pandemii, a podróże w niektórych miastach, takich jak Detroit, wzrosły nawet o 60 procent.
Chociaż obecnie wydaje się, że hulajnogi elektryczne zyskują na popularności, istnieją już od ponad stu lat. John Linden, pracujący dla serwisu CarCovers.com opisuje historia skuterów elektrycznych do XVIII wieku, kiedy to innowatorzy, tacy jak Andrew Gordon i Benjamin Franklin, opracowali pierwsze motocykle elektryczne. Postęp w skuterach elektrycznych będzie trwał przez wieki. ZA Artykuł opublikowany przez Medium.com post dotyczący skutera elektrycznego, znanego jako Skuter, który trafił do sprzedaży w Nowym Jorku w 1915 roku. Artykuł Medium.com raporty że autopedy celowali w kobiety, które stopniowo zyskiwały niezależność, kiedy wprowadzono te wczesne skutery elektryczne.
Lipa raporty że postęp w technologii skuterów elektrycznych w ciągu ostatniego półwiecza zaowocowałby masową produkcją jednoosobowych pojazdów elektrycznych. On mówi że Peugeot wynalazł pierwszy seryjnie produkowany skuter elektryczny o nazwie Scoot'Elec. Linden twierdzi, że choć odnoszący sukcesy, Scoot'Elec był ogólnie ciężki i niezbyt przyjazny dla środowiska ze względu na baterie niklowo-kadmowe. We współczesnej fali skuterów elektrycznych to wyzwanie zostałoby złagodzone przez rosnącą popularność akumulatorów litowo-jonowych, które zwiększają wygodę i wydajność.
części do skuterów elektrycznych
W wesołym artykule o przyszłości skutera elektrycznego mówi firma Esferasoft, która dostarcza aplikacje dla sektora transportowego, „Odwiedź Hiszpanię, a znajdziesz więcej skuterów elektrycznych niż samochodów i motocykli”. W niedalekiej przyszłości podobne sceny można było zobaczyć w Stanach Zjednoczonych i innych krajach europejskich. Esferasoft raporty że światowy rynek e-skuterów rośnie ogromnie ponieważ coraz więcej osób przesiada się z transportu prywatnego i publicznego na wypożyczanie skuterów elektrycznych. Hulajnogi elektryczne są przyjazne dla środowiska i zmniejszają zanieczyszczenie. Ponadto są niedrogim środkiem transportu.
Wprowadzenie osobistego transportera Segway przez Deana Kamena w 2001 jest często uznawany za początek popularności mikromobilności. Według artykuł opublikowane Poprzez edukacyjną stronę internetową Britannica.com, Kamen ma długą historię tworzenia innowacyjnych technologii, takich jak przenośne urządzenie do dializy nerek i wózek inwalidzki, który wchodził po schodach i mógł stać prosto. Mówi się, że technologia zastosowana w tym ostatnim zainspirowała rozwój Segwaya. Britannica.com raporty że Kamen twierdził, że Segway z wbudowanymi żyroskopami, chipami komputerowymi i czujnikami przechyłu sprawi, że poruszanie się po miastach będzie tak łatwe, że samochody staną się przestarzałe. Witryna podaje również, że zwolennicy tego urządzenia postrzegali je jako przyjazny dla środowiska sposób na zmniejszenie korków i zwiększenie produktywności.
Podczas gdy niektórzy rozpoznawali potencjał Segwaya, inni ostrzegali, że może on spowodować obrażenia w wyniku kolizji. Produkcja Segway została przerwana w czerwcu 2020 roku, po ok 140.000 egzemplarze zostały sprzedane. Niektórzy przypisują niską liczbę sprzedanych pojazdów fakt, że cena była wysoka $5.000 . FastCompany.com cytuje prezes Segway, Judy Cai, która sugeruje, że inżynieria Segway była częściowo odpowiedzialna za jej niezdolność do spełnienia oczekiwań.
Cai zasugerował, że w pojeździe było kilka nadmiarowych systemów, które miały zapewnić jego sprawność, a nawet niektóre komponenty ulegają awarii w ramach gwarancji, która jest dobra dla użytkowników, ale nie dla firmy, która powinna była sprzedawać nowe jednostki rok po roku. Chociaż Segway nie zyskał takiej popularności, która uczyniłaby samochody przestarzałymi, spopularyzował ideę mikromobilności. Ten pogląd potwierdza Mark Wilson w jednym Artykuł opublikowane przez FastCompany.com.
deskorolki elektryczne
Wprowadzony w latach 70-tych Motoboard jest postrzegany jako początek zmotoryzowanych deskorolek. Chris Hudak pisze dla Wired.com i opowiada historię Motoboard. On raporty że ta zmotoryzowana deskorolka może osiągnąć prędkość do 30 mil na godzinę. Według Hudak, Motoboard był napędzany silnikiem benzynowym. Mówi, że urządzenie działało z „ręczną przepustnicą, która automatycznie powraca do biegu jałowego po zwolnieniu, a delikatne hamowanie jest kontrolowane przez kompresję silnika”.
Prawie każdy artykuł, który próbuje prześledzić historię elektrycznej deskorolki, zawiera nazwisko Louis Finkle. James Flynn pisze artykuł dla TransportationEvolved.com i raporty że kiedy Finkle zaprojektował swoją elektryczną deskorolkę w 1997 roku, opatentował ją w Kalifornii. Flynn raporty że pomysł elektrycznej deskorolki zrodził się, gdy Finkle szukał silnika i natknął się na kontroler bezprzewodowy. Twórczy umysł Finkle'a zabrał się do pracy, gdy tylko dostał w swoje ręce silnik i kontroler bezprzewodowy. Wyobraził sobie, jak te komponenty współdziałają z deskorolką i narodził się pomysł deskorolki elektrycznej. Elektryczna deskorolka Finkle miała imponujące osiągi w swoim czasie. Flynn raporty że deskorolki elektryczne mogą osiągać prędkość do 4 mil na godzinę w 22 sekundy. Nic dziwnego, że kupujący deskorolkę otrzymali tylko 5 dolarów reszty z 1.000 dolarów, kiedy za nią zapłacili.
popularność
Choć mają stosunkowo długą historię, wydaje się, że deskorolki elektryczne w ostatnich latach zyskują na popularności. Jest to opinia uznana również przez Tima Conneally'ego w jednym Artykuł opublikowane przez Forbes.com. Conneally próbuje też wyjaśnić, dlaczego w przypadku deskorolek elektrycznych istnieje pewien rodzaj renesansu. Jednym z powodów, jakie podaje Conneally, jest rosnące wykorzystanie pojazdów elektrycznych.
On wierzy że Segway utorował trudną ścieżkę dla nowoczesnych pojazdów elektrycznych. Conneally twierdzi, że wzrost popularności zmotoryzowanych pojazdów elektrycznych można zauważyć w liczbie patentów na całym świecie zarejestrowany w pięć lat po 2001 roku. Donosi, że patenty obejmowały wszystkie typy pojazdów elektrycznych, od samochodu po łódź i rower, ale rozwój małych motocykli elektrycznych znacznie się rozwinął, częściowo dzięki Segwayowi.
Innym często wymienianym powodem popularności deskorolek elektrycznych i innych osobistych pojazdów elektrycznych jest to, że nie spalają one paliw kopalnych, które uwalniają szkodliwe gazy do atmosfery. Ta jakość sprawia, że są przyjazne dla środowiska w porównaniu z tradycyjnymi środkami transportu masowego. Jeśli weźmiesz pod uwagę, że deskorolki elektryczne pozwalają na jazdę bez wysiłku, przekonasz się, że z łatwością można z nich korzystać podczas podróży na każdą okazję. W przeciwieństwie do deskorolek typu kick, wersja elektryczna zapewnia, że nie przyjedziesz zadyszany i spocony.
W końcu
Z różnych poglądów przedstawionych powyżej jasno wynika, że wiele osób zaczyna postrzegać mikromobilność jako coś więcej niż wyczyn używany przez tych, którzy chcą wyglądać fajnie lub dopasować się do mas. Elektryczne jednoosobowe pojazdy stają się praktyczną alternatywą dla transportu miejskiego. Oznacza to, że użytkownicy takich pojazdów powinni uważać na wypadki, które mogą prowadzić do obrażeń lub śmierci podczas prowadzenia tych pojazdów.
Jednym z najważniejszych środków ostrożności, jakie muszą podjąć osoby korzystające z jednoosobowych pojazdów elektrycznych, jest upewnienie się, że wiedzą, jak korzystać z takich pojazdów, zanim wyruszą w przestrzeń publiczną. Uzupełnieniem tego powinno być noszenie odpowiedniego sprzętu podczas jazdy, np. Kasku.
Zawsze noś jasne kolory podczas jazdy w miejscach publicznych, aby inni użytkownicy dróg mogli Cię łatwo zobaczyć. Ważne jest również, aby regularnie wykonywać podstawowe czynności konserwacyjne w jednoosobowym pojeździe. Zapewnia to, że ważne funkcje, takie jak układ hamulcowy, działają przed podróżą.
Artykuł źródłowy: Rachel Cook - Boundmotor.com
Czytaj także: Holenderska Rada Bezpieczeństwa przedstawia zaskakujące wnioski