Rond deze tijd van het jaar vinden wij het normaal dat bij het verzenden van miljoenen pakketjes iets fout loopt. Maar wanneer ook het trackingsysteem van bedrijven als PostNL onbetrouwbaar is wordt het uitkijken. Pakketjes zijn niet meer op te sporen en bedrijven die gebruik maken van deze diensten worden overvallen door telefoontjes met klachten van uitblijvende leveringen. Pakketjes worden er wel opgehaald maar leveringen blijven op zich wachten. Immers is na het ophalen van het pakket de buit binnen en kan de factuur worden verzonden aan de leverancier.
Toch is PostNL gewoon een commerciële dienst met een contractverbintenis naar haar klanten, de bedrijven die de zendingen aanbieden. Daarnaast zien we dat gerenommeerde bedrijven als Coolblue die ook hun zendingen door PostNL laten verzenden ‘credits’ verliezen. Pakketjes, ongeacht de waarde, worden gewoon aan de voordeur gezet of blijven in het portiek van het appartement achter. Aanbellen is er vaak niet meer bij, laat staan aftekenen voor het pakket. Officieel door corona. Het wordt hoog tijd dat deze sector zich reorganiseert en de kwaliteit van de leveringen weer als normaal beschouwd als onderdeel van de verbintenis.
PostNL heeft de capaciteit al dusdanig opgeschroefd dat ruim twee miljoen pakketten per dag bezorgd ‘kunnen’ worden. De bijna vierduizend pakketpunten, waar pakjes opgehaald en weggebracht kunnen worden, mogen ook openblijven. Toch horen wij geluiden dat er helemaal geen extra capaciteit is, de ingehuurde bedrijven moeten het gewoon zelf allemaal oplossen. Er wordt keihard gewerkt door de bezorgers. Over vertragingen moet je de bezorgers niet aanspreken.
"het is schandalig hoe er wordt gewerkt. Bij ons staat de zending als geleverd en de klanten heb ik dagen later boos aan de lijn dat er niets werd geleverd"
‘het is een zooitje’
“We kunnen helaas geen pakket vinden met de barcode“, niet omdat de zending, postcode of barcode niet klopt, maar omdat het vaak een ‘zooitje’ is bij de registratie of het afmelden van de pakketjes. Het is zelfs zo erg dat leveranciers hun zendingen als geleverd zien staan in de eigen systemen terwijl de klant geen bezorger heeft gezien. Soms tot vijf dagen later dan de geregistreerde leveringsdatum kan het duren tot wanneer de bezorger verschijnt. Met de feestdagen voor de deur en nu niet essentiële winkels gesloten zijn, zullen veel mensen meer pakketjes online bestellen.
betalen, ho ho ho
De schuld van laattijdige bezorgingen of verdwenen pakketjes moeten we niet altijd zoeken bij de bezorgers zelf. “Door corona is de drukte enorm toegenomen“. Dat wordt iets te gemakkelijk om zich daar achter te blijven verschuilen. Zeker terwijl bedrijven als PostNL in 2020 een recordaantal pakketten bezorgde en het voor 2021 niet veel anders is. Vorig jaar is PostNL ook meer gaan vragen voor de pakketbezorging. Tegelijkertijd zijn ze de bezorgers minder per pakketje gaan betalen.
Afgelopen week las ik zelfs een email van een leverancier die, door de grote drukte, de prijs voor het verzenden van de pakketjes duurder maakte. Het moet niet veel gekker worden. Dit lijken wel Uber praktijken van vraag en aanbod. Bezorgers zelfs zien er niets van. Integendeel. Het idee is dat je meer pakketjes kan bezorgen als je dat wil, en op die manier zou je meer geld kunnen verdienen om te compenseren voor de lagere betaling.
Hoeveel bezorgers bij PostNL onder de ondernemers hangen kan het bedrijf niet aangeven. Iedereen heeft een pasje en een scanner, ook de bezorgers die voor onderaannemers werken. Hoeveel mensen dat zijn, deelt PostNL niet. De PvdA heeft recent vragen gesteld aan staatssecretaris Dennis Wiersma van Sociale Zaken en Werkgelegenheid over de situatie in de pakketbezorging. Volgens Wiersma gaat er in het komende jaar gekeken worden of er andere wet- en regelgeving nodig is.
Bol.com