"als de broekriem niet meer past kan je de broekriem niet meer aanhalen"
Grote personeelstekorten in het leerlingenvervoer leiden er toe dat kinderen vaak te maken krijgen met lange wachttijden of onnodig lang in de taxi zitten. SP-burgerraadslid in Amstelveen Wil Roode attendeerde onze redactie er op dat een goedkopere aanbieder niet altijd de oplossing is voor mensen met een beperking die afhankelijk zijn van vervoer. Een signaal naar gemeenten dat aanbestedingen dringend moeten herzien worden. Goedkopere taxi’s zijn de basis voor lage lonen bij chauffeurs en zoals Wil Roode op haar Twitter account laat zien “als de broekriem niet meer past kan je de broekriem niet meer aanhalen”.
Veel bedrijven uit verschillende sectoren komen slecht aan personeel. Opvallend is dat het die sectoren zijn waar men de laatste jaren de lonen nauwelijks liet meestijgen. Die worden nu het hardst getroffen. Horeca, taxibedrijven, koerierdiensten, de bouw, de zorg, medewerkers werkzaam bij bagage afhandelaars en winkelmedewerkers in de retailsector zijn enkele voorbeelden waar het slecht gesteld is met de lonen. Steeds meer mensen op of rond het minimumloon in die sectoren kunnen nauwelijks de eindjes aan elkaar knopen en zoeken andere banen die nu met gemak te vinden zijn.
In het verleden verdienden zij net genoeg geld voor de huur, zorgverzekering en boodschappen, maar niet voldoende om onverwachte kosten als een kapotte wasmachine of het schoolreisje van de kinderen op te kunnen vangen. Deze groep is dan ook een van de eerste die de financiële gevolgen voelt van de prijsstijging in de supermarkt of bij de pomp. Dat terwijl Nederland enorm welvarend is. Dat de rijken steeds rijker worden is geen loze kreet: in 2018 ging maar liefst de helft van alle vermogensgroei naar de rijkste 1%.
"Uitzendkrachten worden vaak jarenlang rondgepompt in meest onzekere contracten, waarbij ze nooit weten wanneer ze moeten werken en hoeveel ze verdienen."
"het minimumloon moet naar €14 euro."
Sinds de jaren zeventig groeit de welvaart in ons land. Onze arbeidsproductiviteit – de hoeveelheid werk die we in een uur gedaan krijgen – is met de helft gestegen. Maar daar profiteert niet iedereen van mee. Mensen met een minimumloon hebben in de afgelopen jaren 20% aan koopkracht ingeleverd. Omdat een groot deel van de inkomsten aan huur en vaste lasten opgaat, blijft er nauwelijks geld over voor andere uitgaven, blijkt ook uit onderzoek van het Nibud.
Daarom moet het minimumloon naar €14 euro. Niet alleen werkenden gaan er dan op vooruit: ook het inkomen van mensen met een uitkering en AOW zal hierdoor stijgen, omdat die gekoppeld is aan de hoogte van het minimumloon. Daardoor gaan alle 1,3 miljoen Nederlanders die nu in armoede leven erop vooruit. Zo zorgen we er ook voor dat de kloof tussen arm en rijk niet verder groeit.
De gevolgen van een eerlijke verdeling van de welvaart reiken veel verder dan in een koopkrachtplaatje te vangen is. Een sterk ongelijke samenleving is een voedingsbodem voor verdeeldheid en populisme. Terwijl we ons juist niet tegen elkaar moeten laten opzetten: een minimumloon van €14 is belangrijk voor iederéén, ongeacht je afkomst, leeftijd of geslacht. De beweging Voor 14 laat zich niet verdelen. Zij staan schouder aan schouder met iedereen die wil strijden voor een hoger minimumloon.
Wil Roode
SP-burgerraadslid in Amstelveen Wil Roode strijdt tegen armoede en vecht voor eerlijke verdeling inkomen. Naast een intense carrière bij de Regiopolitie Amsterdam Amstelland als rechercheur en Politieonderhandelaar heb ze altijd vrijwilligerswerk gedaan en doet dit nog steeds. Opkomen voor mensen met een minimum inkomen die niet zelfredzaam zijn is haar drijfveer. In 2021 kreeg Roode het FNV Zilveren Schouderklopje. Zij kreeg de prijs als waardering voor haar inzet voor een rechtvaardige behandeling van mensen in armoede en met een bijstandsuitkering.
