Zich zorgen maken om de arbeidsomstandigheden van pakketbezorgers is veel beter dan een zinloze belasting verzinnen.
Het slaat helemaal nergens op en is zelf een belachelijk voorstel. Een paar euro belasting op bezorgde pakketjes om het aantal de ‘bezorggekte’ terug te dringen. Jasper den Boon van het Nederlands Dagblad schrijft dat het lijkt erop dat de ChristenUnie dit voor de bühne doet. Zich zorgen maken om de arbeidsomstandigheden van pakketbezorgers is veel beter dan een zinloze belasting verzinnen.
Het plan van de coalitiepartij is dat er bijvoorbeeld voor elke bestelling een vast bedrag wordt afgedragen, naast een percentage van de waarde van de bestelling. Dat dergelijke belasting een bijdrage levert aan de ‘nutteloze’ kilometers is maar de vraag. In zijn stuk geeft den Boon een simpel voorbeeld.
Als de gemiddelde Nederlander een broek wil kopen, moet hij 3,5 kilometer rijden om bij een geschikt winkelgebied te komen. En dan moet hij ook nog terug. Bijna de helft van de Nederlanders doet zoiets met de auto. Als zij online bestellen, komt er een busje langs dat pakweg honderd kilometer aflegt, maar daarin veel meer andere producten langsbrengt.
ChristenUnie-Tweede Kamerlid Pieter Grinwis wil hiermee een bijdrage leveren aan de locale winkels in de straat die het steeds moeilijker krijgen. “Elke keer wanneer we ons virtuele winkelmandje afrekenen, moet een bezorger op pad. Zo’n bezorgbeweging heeft allerlei negatieve effecten, denk aan de uitstoot van CO2 en onveilige verkeerssituaties.“, aldus Grinwis.
Ook de pakketjes van mkb’ers zelf zouden belast moeten worden, maar het ‘volume’ van die sector is kleiner, zegt Grinwis, en de opbrengsten zouden dus wel moeten terugvloeien naar kleinere bedrijven. Hoe de taks er precies uit komt te zien, laat de kleinste coalitiepartij aan het kabinet. Hoe uitvoerbaar het plan is voor de toch al overbelaste fiscus, moet nog blijken. De uitspraak van Pieter Grinwis staat haaks op een artikel eerder deze week, waarin TNO onder andere berekend had dat webwinkels gemiddeld beter voor het milieu zijn dan zelf fysiek naar de winkel gaan.
