In een tijd waarin veel steden worstelden met het vraagstuk van graffiti, koos Gent voor inclusiviteit en erkenning.
Gent, een bastion van cultuur en inclusiviteit, heeft met zijn vernieuwende aanpak van graffiti een voorbeeld gesteld voor veel steden. Waar graffiti vaak wordt beschouwd als een teken van verval en ongewenst vandalisme, heeft Gent een unieke manier gevonden om het te omarmen, te reguleren en te vieren als een legitieme kunstvorm.
In het hart van Gent ligt de Werregarenstraat, beter bekend als het ‘Graffitistraatje’. Dit autovrije straatje heeft de unieke status gekregen als een gedoogzone voor straatkunstenaars. Wat in 1995 begon als een bescheiden graffitiproject tijdens de Gentse feesten, is nu getransformeerd tot een continu veranderend canvas dat een caleidoscoop van kleuren biedt. Elke muur vertelt een ander verhaal, elke tag heeft een eigen stem.
Het opmerkelijke aan deze gedoogzone is dat, hoewel het officieel niet is toegestaan om permanente pieces en tags te plaatsen, kunstenaars niet zullen worden gearresteerd voor hun werkzaamheden in het steegje. Maar met vrijheid komt ook verantwoordelijkheid. De ongeschreven regels van respect zijn hier van kracht: bewonder en behoud kunstwerken die artistiek superieur zijn en zorg ervoor dat de buurtbewoners in vrede kunnen leven.
Sorry, Not Sorry Street Art plan Gent
Gent heeft zichzelf op de kaart gezet als een graffitivriendelijke stad, waar prominente artiesten zoals Roa en Bué the Warrior hun stempel hebben gedrukt. Voor degenen die de stad willen ervaren vanuit een uniek perspectief, biedt het ‘Sorry, not sorry streetart’ plan van Gent een georganiseerde fiets- of wandelroute langs de meest indrukwekkende straatkunst.
Street art-fanaten zitten goed met dit plannetje waarop allerlei openluchtkunst is aangeduid. De wandeling langs street art in de binnenstad is dubbel interessant, want naast een introductie in Gentse straatkunst is dit ook een toertje langs een aantal toeristische highlights. De street art-scene in Gent bruist en past wonderwel bij de historische stad.
doordachtige aanpak
Deze vooruitstrevende aanpak heeft er niet alleen voor gezorgd dat vele gevels een levendige make-over hebben gekregen, maar ook dat er een positief kader is geschapen voor straatkunstenaars. Dankzij het beleid van het Gentse stadsbestuur, en in het bijzonder van schepen Rudy Van Quaquebeke in 1996, zijn er nu meerdere gedoogzones voor graffiti die de kunstenaars een veilige en gerespecteerde plek geven om hun talenten te tonen.
De geschiedenis van graffiti is even complex als de kunst zelf. Vaak gezien als de stem van de onderdrukten of simpelweg als rebellie tegen het establishment, heeft graffiti altijd een plek gehad in de geschiedenis van stedelijke culturen. De roots van graffiti gaan verder terug dan velen zich realiseren, met voorbeelden van vroege “tags” die duizenden jaren geleden door oude beschavingen zijn achtergelaten. Maar het is in de tweede helft van de 20e eeuw dat graffiti echt tot bloei kwam, vooral in steden als New York en Philadelphia.
Gent, met zijn rijke geschiedenis en dynamische stedelijke cultuur, bleef niet onberoerd door deze beweging. In de jaren ’80 en ’90 zag de stad een toename van graffiti, wat vaak werd gezien als een teken van verval en rebellie. Veel van deze vroege werken werden gekenmerkt door politieke boodschappen, een roep om sociale rechtvaardigheid of simpelweg een manier voor jongeren om hun stempel op de stad te drukken.
Toeristen worden aangetrokken tot de levendige straten, gewapend met camera's om elk uniek kunstwerk vast te leggen.
Echter, in plaats van deze expressie simpelweg te onderdrukken, koos Gent een andere route. Met het oog op het behoud van zijn historische gebouwen en tegelijkertijd ruimte biedend voor deze nieuwe vorm van artistieke expressie, introduceerde het stadsbestuur gedoogzones voor graffiti. Dit was een baanbrekende beslissing, die straatkunstenaars de vrijheid gaf om te creëren zonder angst voor repercussies, terwijl het de rest van de stad beschermd bleef tegen ongewenste “tags”.
Het resultaat? Een bloeiende gemeenschap van straatkunstenaars die de stad verrijkt met hun werken. Wat ooit begon als eenvoudige tags evolueerde naar complexe murals en indrukwekkende stukken die sociale, politieke en culturele kwesties aanpakten. Kunstenaars als Roa, bekend om zijn grootschalige afbeeldingen van dieren, en Bué the Warrior, wiens speelse en kleurrijke stijl de stad opvrolijkt, hebben Gent getransformeerd tot een openluchtmuseum van straatkunst.
