De toenemende onverschilligheid in het naleven van verkeersregels wijst mogelijk op een groter probleem: een gebrek aan verantwoordelijkheid.
Het lijkt een alledaags tafereel te worden in Nederland: chaos in het verkeer, waar regels steeds vaker genegeerd worden en veiligheid plaatsmaakt voor gemakzucht. Of het nu gaat om fietsers zonder verlichting, automobilisten met kapotte koplampen, of scooterrijders die fietsers meeslepen aan hun arm, het lijkt alsof de verkeersregels steeds meer een vrijblijvende richtlijn zijn geworden. Het gevolg? Onveilige situaties die niet alleen irritatie oproepen, maar ook levensgevaarlijk zijn.
Fietsers lijken het zwaarst bekritiseerd te worden. Vooral het ontbreken van goede fietsverlichting vormt een groot probleem. Een fietser zonder verlichting is op een donkere, slecht verlichte weg vrijwel onzichtbaar voor automobilisten en andere weggebruikers. Toch fietsen talloze mensen met alleen reflectoren of zelfs helemaal zonder verlichting. Vooral in de wintermaanden, wanneer de dagen korter en de wegen gladder zijn, leidt dit tot gevaarlijke situaties. Langs slecht verlichte wegen fietsen sommigen zelfs tegen het verkeer in, vermoedelijk om een paar meter te besparen. Het bijbehorende risico voor zichzelf én anderen lijkt hierbij niet meegewogen te worden.
Daarnaast zorgen scooterbestuurders die fietsers “voortrekken” voor bijzondere gevaren. Dit fenomeen, waarbij een fietser zich vasthoudt aan een scooter om snelheid te winnen, neemt toe. Het levert niet alleen gevaarlijke taferelen op in het verkeer, maar is ook verboden. Toch lijken de daders zich daar weinig van aan te trekken. In regenachtige omstandigheden of bij gladheid worden deze praktijken alleen maar riskanter, met alle mogelijke gevolgen van dien.
Verkeerschaos op straat: gevaarlijke trends nemen toe in dagelijks verkeer.
Maar niet alleen fietsers dragen bij aan de chaos op de weg. Ook automobilisten laten zich steeds vaker van hun slechtste kant zien. Het aantal voertuigen dat met defecte verlichting rondrijdt, lijkt zorgwekkend te stijgen. Kapotte achterlichten, niet-werkende remlichten of zelfs ontbrekende koplampen komen steeds vaker voor. Hoewel sommige defecten simpelweg te laat worden opgemerkt, rijst de vraag of achterstallig onderhoud hier niet een grote rol speelt. Voor automobilisten zelf betekent dit niet alleen minder zichtbaarheid, maar ook een verhoogd risico op ongelukken voor andere weggebruikers.
Bij verkeerslichten wordt de situatie er evenmin veiliger op. Steeds meer automobilisten lijken haast boven veiligheid te stellen. Door rood rijden is voor velen geen uitzondering meer, maar eerder een reflex. Het fenomeen waarbij een hele colonne bestuurders “nog net” door rood probeert te rijden, veroorzaakt onrust en gevaar voor verkeer dat groen licht krijgt. Vooral voetgangers en fietsers zijn hier de dupe van, omdat ze vaak niet verwachten dat er nog voertuigen aankomen terwijl zij al begonnen zijn met oversteken.
onverschilligheid
De toenemende onverschilligheid in het naleven van verkeersregels wijst mogelijk op een groter probleem: een gebrek aan verantwoordelijkheid. In een tijd waarin iedereen snel van A naar B wil, lijken verkeersregels ondergeschikt te zijn geworden aan persoonlijke agenda’s. Deze houding kost niet alleen tijd en geld door ongelukken en verkeersboetes, maar brengt vooral mensenlevens in gevaar.
Om deze trend een halt toe te roepen, is een strenger optreden noodzakelijk. Meer controles op fietsverlichting, strengere handhaving op roodrijders en educatieve campagnes over verkeersveiligheid zouden kunnen helpen. Toch ligt de kern van de oplossing bij de weggebruikers zelf. Iedereen die deelneemt aan het verkeer, van fietser tot automobilist, heeft een verantwoordelijkheid om rekening te houden met anderen. Zonder deze collectieve mentaliteitsverandering dreigt de verkeersveiligheid alleen maar verder achteruit te gaan.
