Woede en ontgoocheling na mislukte beloften overheid, waterstofproject verandert in financiële nachtmerrie.
De belofte van een groene toekomst met waterstoftaxi’s in Brussel is op korte tijd veranderd in een verhaal van frustratie, financiële problemen en wantrouwen tegenover de overheid. Waar het project in eerste instantie gepresenteerd werd als een vooruitstrevend voorbeeld van duurzame mobiliteit, blijkt nu dat tientallen taxichauffeurs in een uitzichtloze situatie zijn beland.
Toen Brussel Mobiliteit eind 2023 de weg vrijmaakte voor een nieuw tijdperk van taxivergunningen, klonk het vooruitzicht hoopvol. Een vijftigtal licenties werd speciaal gereserveerd voor waterstofvoertuigen. Het concept leek aantrekkelijk: voertuigen zonder CO₂-uitstoot die de voordelen van elektrische wagens zouden combineren met het gemak van een snelle tankbeurt. Geen lange wachttijden aan laadpalen, maar binnen vijf minuten weer de weg op, net zoals bij traditionele benzine- of dieselwagens.
fors investeren
De belofte klonk overtuigend genoeg voor een groep chauffeurs die bereid waren fors te investeren. Sommigen legden bijna 80.000 euro op tafel voor een nieuw model, anderen kozen voor tweedehands, maar ook die bleken duur in aanschaf. Ze vertrouwden daarbij op de communicatie van de Brusselse autoriteiten, die het project als innovatief en toekomstbestendig naar voren hadden geschoven.
Voor taxichauffeur Hatim, die sinds 2019 actief is, leek dit de kans om zijn carrière naar een hoger niveau te tillen. “In 2022 heeft Brussel Mobiliteit mij gecontacteerd om me te laten weten dat ik bovenaan de wachtlijst stond voor een waterstoflicentie,” legt hij uit. “Dus heb ik eind 2023 mijn wagen gekocht en ben ik begin 2024 gestart met werken.” Zijn enthousiasme sloeg echter snel om in ontgoocheling.
storingen
Het probleem kwam nauwelijks een jaar later aan het licht. De weinige tankstations die waterstof aanbieden, kampen regelmatig met technische storingen of zijn gewoon niet operationeel. Daardoor kunnen veel chauffeurs hun voertuigen niet gebruiken en staan hun dure investeringen letterlijk stil. De chauffeurs, die vaak leningen moesten afsluiten om hun wagen te kunnen bekostigen, zien zich geconfronteerd met hoge schulden en een inkomen dat volledig is weggevallen.
De frustratie groeit met de dag. Chauffeurs voelen zich misleid en in de steek gelaten. Ze wijzen met de vinger naar Brussel Mobiliteit, dat volgens hen veel te rooskleurige verwachtingen heeft geschetst zonder de nodige garanties te bieden voor de praktische werking van de infrastructuur. “Men heeft ons als proefkonijnen gebruikt,” klinkt het bij verschillende gedupeerden. De droom van een ecologische en rendabele taxidienst blijkt in de praktijk een financiële nachtmerrie te zijn.
wanhoop
Naast de materiële schade is er ook de menselijke kant van het verhaal. De wanhoop onder de chauffeurs is groot. Velen zijn afhankelijk van hun taxi om hun gezin te onderhouden. Het wegvallen van hun werk betekent dat ze hun rekeningen niet meer kunnen betalen en in een neerwaartse spiraal belanden. Ze vragen dan ook met aandrang om concrete oplossingen en een duidelijk plan van de Brusselse overheid.
De situatie roept vragen op over hoe voorbereid het beleid werkelijk was. Hoewel de ambitie om Brussel groener te maken lovenswaardig is, blijkt uit dit dossier dat de uitvoering gebrekkig en haastig is geweest. Zonder betrouwbare tankinfrastructuur en zonder vangnet voor de chauffeurs lijkt de waterstoftaxi in Brussel voorlopig vooral een mislukt experiment.
