Ήταν νωρίς στην πλοκή όταν ο Daniel Abayev αστειεύτηκε στον έμπιστό του χάκερ Aleksandr Derebentc: "Ξέρω ότι το Πεντάγωνο χακάρεται. Δεν μπορούμε λοιπόν να χακάρουμε τη βιομηχανία ταξί;"
Σε μια αγωγή που αποκάλυψε τα συστήματα ασφαλείας σε ένα από τα πιο πολυσύχναστα αεροδρόμια του κόσμου, δύο οδηγοί ταξί της Νέας Υόρκης καταδικάστηκαν για τους ρόλους τους σε μια περίπλοκη παραβίαση του συστήματος ταξί στο διεθνές αεροδρόμιο John F. Kennedy. Ο Ντάνιελ Αμπάγιεφ και ο Πίτερ Λέιμαν, και οι δύο πολίτες των ΗΠΑ που ζουν στη Νέα Υόρκη, καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης τεσσάρων και δύο ετών αντίστοιχα, ενώ ακολούθησαν τρία χρόνια αναστολής.
Το ζευγάρι ομολόγησε την ενοχή του συνωμοσία για τη διάπραξη εισβολής υπολογιστή τον Οκτώβριο του 2023. Η εγκληματική τους επιχείρηση, η οποία διήρκεσε από τον Σεπτέμβριο του 2019 έως τον Σεπτέμβριο του 2021, περιελάμβανε συνεργασία με δύο Ρώσους υπηκόους, τον Aleksandr Derebenetc και τον Kirill Shipulin, οι οποίοι παραμένουν ελεύθεροι. Αυτοί οι χάκερ παραβίασαν το σύστημα ταξί του JFK και χειραγωγούσαν τη σειρά με την οποία αποστέλλονταν τα ταξί στα τερματικά, επιτρέποντας στους οδηγούς που τους πλήρωναν να παρακάμψουν τη μεγάλη ουρά. Σύμφωνα με τις αρχές, μέχρι και 1.000 ταξί μεταφέρονταν καθημερινά, πληρώνοντας κάθε φορά 10 δολάρια για να παρακάμψετε τη γραμμή.
Αυτές οι ενέργειες όχι μόνο διατάραξαν τη δίκαιη τάξη των υπηρεσιών, αλλά προκάλεσαν και οικονομικό πλήγμα στη Λιμενική Αρχή της Νέας Υόρκης και του Νιου Τζέρσεϋ, οι οποίες υπέστησαν ζημίες άνω των 3,4 εκατομμυρίων δολαρίων ως αποτέλεσμα της απάτης. Η μέθοδος των χάκερ περιλάμβανε διάφορες τακτικές, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης σύνδεσης Wi-Fi, κλεμμένων tablet συνδεδεμένων στο σύστημα εφημερίας και δωροδοκίας ενός υπαλλήλου για εγκατάσταση κακόβουλου λογισμικού σε υπολογιστές συνδεδεμένους στο σύστημα.
κατά τη διάρκεια της ακροαματική διαδικασία στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο του Μανχάταν, ο δικαστής Paul Crotty τόνισε τη σοβαρότητα των εγκλημάτων καταδικάζοντας τον Abayev, που προσδιορίστηκε ως εγκέφαλος της επιχείρησης, και τον Leyman, ο οποίος εισέπραξε τις πληρωμές. Η υπόθεση υπογραμμίζει τα τρωτά σημεία στα συστήματα υποδομής ζωτικής σημασίας και τις συνέπειες του εγκλήματος στον κυβερνοχώρο. Το σχέδιο του Abayev και του Leyman οδήγησε σε μεγάλο αριθμό οδηγών ταξί να παρακάμψουν την ουρά των ταξί. Κατά τη διάρκεια του καθεστώτος, επέτρεψαν έως και 1.000 δόλιες ταχύτητες βόλτες με ταξί την ημέρα.
Το δικαστήριο του Μανχάταν, με επικεφαλής τον δικαστή Paul Crotty, άκουσε την υπεράσπιση του Leyman, υποστηρίζοντας ότι έπαιξε μόνο δευτερεύοντα ρόλο στο σχέδιο. Ο δικηγόρος του, Jacob Kaplan, τόνισε την οικονομική απόγνωση του Leyman και τον αντίκτυπο των ανταγωνιστικών υπηρεσιών όπως η Uber και η Lyft στα κέρδη του. Ωστόσο, ο δικαστής τόνισε τη σοβαρότητα των εγκλημάτων και απέρριψε το αίτημα για κατ' οίκον περιορισμό.
Η υπεράσπιση του Λέιμαν προσπάθησε ανεπιτυχώς να μετατρέψει την ποινή του σε κατ' οίκον περιορισμό, επικαλούμενη την υγεία και τα οικονομικά του προβλήματα. Ο δικηγόρος του, Jacob Kaplan, περιέγραψε τον Leyman ως «το λιγότερο ένοχο και λιγότερο γνωστό μέλος» της συνωμοσίας, που βυθίστηκε σε οικονομική απόγνωση από τον ανταγωνισμό από την Uber και τη Lyft και τις απώλειες κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Ο Κάπλαν επέκρινε επίσης το απαρχαιωμένο και μη ασφαλές σύστημα της Λιμενικής Αρχής, αν και τόνισε ότι αυτό δεν συνεπάγεται θυματοποίηση.
Ο Μάθιου Μάγιερς, δικηγόρος του Αμπάγιεφ, παρουσίασε τον πελάτη του ως έναν στοργικό σύζυγο και πατέρα που, μαζεύοντας ένα μικρό χρηματικό ποσό από φιλικούς οδηγούς ταξί, δύσκολα «οργανωνόταν». Ωστόσο, το Λιμεναρχείο έχει υποστεί σημαντική οικονομική ζημιά και τονίζει την ανάγκη ενίσχυσης της ασφάλειας και αναβάθμισης του συστήματος για την αποφυγή υποτροπής.
