Hjir komt de krityk del op it idee fan "doe as ik sis, net as ik doch", dat kin beskôge wurde as hypokritysk.
It idee dat gruttere organisaasjes of autoriteiten better witte wat goed foar ús is en besykje ús gedrach yn in bepaalde rjochting te stjoeren, wurdt faak sjoen as beleanjend. Yn reaksje op in resinte publikaasje fan De Mobiliteitsalliantie mei foarstellen om yn in takomstich koälysjeakkoart op te nimmen, reagearret Yteke de Jong fan de Telegraaf hurd en neamt it "kaboutersosialisme" en "betutteling" fan de feriene ferfierbedriuwen, guon direkteuren en foarsitters fan dy't yn auto mei bestjoerder omriden wurde.
Foar de Jong hat it boadskip fan it bûn der wat mei te krijen provosearjende ûndertoan troch oan te jaan dat forenders mear rinne en fytse moatte. De Mobility Alliance, in gearwurking fan 25 mobiliteitspartijen, smyt him yn it hert fan it politike debat foar de kommende Twadde Keamerferkiezings. Mar wat is de kearn fan harren boadskip en hoe reagearje kritisy derop? It Mobility Alliance freget de politike partijen om it belang fan mobiliteit yn de ferkiezingsprogramma's en it kommende koälysje-akkoart yn te lizzen. Dit fersyk beklammet de krúsjale rol fan mobiliteit yn in rige sintrale tema's lykas húsfesting, stikstof en de klimaatútdaging.
Yteke de Jong fan de Telegraaf tolket it berjocht fan it bûn troch oan te jaan dat forenters mear rinne en fytse moatte. Dat komt út de suggestje fan ANWB-direkteur Marga de Jager dat it soms better is foar minsken om nei de treinrit te rinnen ynstee fan mei de bus. It is in útstel dêr't sawol duorsumens as sûnens de klam op leit, mar sa't ferwachte is dit suggestive 'edukative' aspekt yn de media wat ferset tsjinkaam.
It Mobility Alliance freget de politike partijen om it belang fan mobiliteit yn de ferkiezingsprogramma's en it kommende koälysje-akkoart yn te lizzen.
Hoewol't de Jong suggerearret dat de auto yn de brief fan it alliânsje ûntbrekt, makket De Jager dúdlik dat der wol omtinken is foar de rol fan de auto. De auto is ûnmisber, benammen op it plattelân. Yn stedske gebieten sjocht it Alliânsje lykwols it potinsjeel foar in gruttere klam op it fytsen, benammen foar arbeiders dy't binnen 15 kilometer fan har wurkplak wenje.
In haadpunt fan it bûn is dat mobiliteit betelber en duorsum bliuwe moat. Dat betsjut ynvestearje yn auto's mei nulútstjit, multimodale oplossingen en mobiliteit yn it algemien duorsumer meitsje. It alliânsje stelt ferskillende maatregels fariearjend fan it fasilitearjen fan groei troch heechweardige ynfrastruktuer, it better benutten fan besteande ynfrastruktuer, oant it befoarderjen fan tichtby.
Hoewol’t yn it Klimaatakkoart stiet dat mobiliteit 12% fan de CO2-reduksje helje moat, wiist De Jager der op dat mar in lyts part fan it jild út it Klimaatfûns dêrfoar bedoeld is. Dit lit in diskrepânsje sjen tusken nasjonale doelen en finansiering.
De oprop fan de Mobility Alliance rjochtet him op it sintrum fan mobiliteit yn de politike diskusje. Hoewol't har ideeën soms ferkeard ynterpretearre wurde kinne, lykas it foarstel om mear te kuierjen of te fytsen, is dúdlik dat har algemiene boadskip rjochte is op in duorsumer en yntegreare mobiliteitsoanpak foar Nederlân. It debat sil wierskynlik trochgean oant de ferkiezings en fierder as de nasjonale mobiliteitsstrategy trochgiet te evoluearjen.
