Mei it each op de opdrachtbeskriuwing wie it de taak fan de eksterne saakkundigen om te beoardieljen oft it ynterne ûndersyk sawol proses- as ynhâldlik goed en yngeand wie. De fokus lei op de befinings fan it ynterne ûndersyk om konklúzjes te stypjen. By it ûndersyk kamen se, sjoen de oerlis yn de Twadde Keamer oer it Uber-bestân, ta de konklúzje dat se stipe nedich hawwe fan in saakkundige op it mêd fan ynternasjonaal belestingrjocht. Dat fûnen se yn de persoan fan JACA Overgaauw, earder fise-presidint en foarsitter fan de Belestingkeamer fan de Hege Rie, en yn de perioade 1991-1999 direkteur Ynternasjonale Fiskale Saken by it ministearje fan Finânsjes. 

Undersikers beskôgje de mooglikheid dat it jaan fan ynformaasje út Nederlân oan oare belutsen steaten in pear moannen fertrage is, as ûnbelangryk. Uteinlik foldie Uber yn it ramt fan in multilaterale kontrôle ûnder lieding fan Nederlân oan de belestingregels sa't dy jilde yn Europeeske lidsteaten.

No't genôch bliken is dat Uber gjin geunstige behanneling krige fan de belestingtsjinst, tinke de ûndersikers dat de kommunikaasje tusken de partijen dy't yn it rapport besprutsen wurdt yn dúdliker ljocht steld wurdt. Der is gjin telefoanysk 'ynheljen' en yn guon gefallen kinne beskikbere e-mails de yndruk jaan fan foarkarsbehandeling. Sjoen de kommunikaasje tusken Uber en de belestingtsjinst tinke ûndersikers lykwols dat it fertroud wurde kin dat de tsjinst ynformeel mar profesjoneel hannele.

Oer de fraach oft Nederlân besocht hat de Frânske beslútfoarming te beynfloedzjen, hâlde ûndersikers in beoardieling oan. De konklúzje is, foarsafier't ridlik beoardiele wurde kin, dat it ynterne ûndersyk nei Uber yngeand west hat, en dat de konklúzjes ûnderstipe wurde troch de befinings.