Het Openbaar Ministerie introduceert vandaag een nieuw soort flitspaal, de ‘flexflitser’. De allereerste komt in Hoorn te staan aan de Provincialeweg, maar waar die volgende maand staat is nog de vraag want deze nieuwe flitser kan makkelijk worden verplaatst.

Zoals de naam doet vermoeden is de flexflitser een snelheidshandhaving die ergens staat en na een periode wordt verplaatst. Zo kan er op verschillende locaties gecontroleerd worden op snelheid in plaats van één ‘vaste’ plek. Nog voor het einde van het jaar wil het Openbaar Ministerie twintig van deze palen inzetten in heel Nederland.

flitspaal

De bekendste methode voor snelheidshandhaving is waarschijnlijk de flitspaal. De meeste flitspalen in Nederland zijn eigendom van het Openbaar Ministerie en dus niet van de politie. Zij hebben het beheer ervan overgedragen aan het Centraal Justitieel Incasso Bureau (CJIB); de instanties die ook de boetes verwerkt en verstuurt. Er komen in Nederland steeds meer digitale flitspalen.

trajectcontroles

Trajectcontrole vindt plaats op snelwegen. De digitale camera’s die hiervoor gebruikt worden, zijn van het Openbaar Ministerie. Dus niet van de politie. De camera’s zijn slim en maken aan het begin van het traject een foto van de passerende auto en doen dat nog een keer als de auto het traject verlaat. Soms ook nog tussendoor. De gemiddelde snelheid tussen die twee punten bepaalt of je een boete krijgt of niet. Reed je te hard, dan worden je gegevens naar het CJIB gestuurd. Reed je niet te hard, dan worden je foto’s gewist. Trajectcontrole werkt in principe zeven dagen per week, 24 uur per dag. Het is zeer effectief; nog maar één procent van de automobilisten rijdt hier te hard.

radarcontroles

Deze controles worden uitgevoerd met behulp van een radar die meet of passerende auto’s harder rijden dan toegestaan. Als dat zo is, geeft de radar een signaal aan het fototoestel en die maakt een foto van het kenteken van de auto. Hiermee wordt de eigenaar van de auto achterhaald en die krijgt de bekeuring thuisgestuurd. Sommige automobilisten gebruiken radarverklikkers. In veel landen, ook in Nederland, is dit verboden. In enkele landen, zoals Zwitserland en Frankrijk is het zelfs verboden om de locaties van vaste flitspalen in een navigatieapparaat opgeslagen te hebben.

lasergun

Een lasergun meet de snelheid waarmee een auto op het apparaat afrijdt. Hij doet dat met de snelheid van het licht en tot op drie cijfers achter de komma nauwkeurig. Een lasergun laat alleen zien hoe hard iemand rijdt, maar slaat geen informatie van de automobilist op. Daarom wordt de bestuurder vaak aan de kant gezet (staandehouding).

surveillance

Iedere surveillerende politieagent die achter een auto rijdt die te snel gaat, kan ook zonder speciale apparatuur overgaan tot een staandehouding. Hij kijkt hoe hard zijn surveillancevoertuig op dat moment rijdt en past bij het opmaken van een proces-verbaal een correctie toe. Van elke politieauto is exact bekend welke correctie dat is; alle snelheidsmeters zijn geijkt.