Εάν υπάρχουν πολύ λίγοι οδηγοί ταξί, οι χρόνοι αναμονής θα αυξηθούν όταν παραγγείλετε ένα ταξί.
Υπάρχει επίσης έντονη έλλειψη υποψηφίων οδηγών στον βελγικό τομέα ταξί. Η έλλειψη οδηγών μπορεί να σημαίνει αναμονή για το ταξί στη μέση της νύχτας στο κρύο. Ο γραμματέας Pierre Steenberghen του Εθνικού Ομίλου Εταιρειών Ταξί εφιστά την προσοχή στα κύρια σημεία συμφόρησης. Παράγοντες που κάνουν ακόμα πιο δύσκολη την πρόσληψη οδηγών στη Φλάνδρα, αλλά παίζουν ρόλο και σε όλο το Βέλγιο.
ιατρικός έλεγχος
Πρώτα απ 'όλα, ένας υποψήφιος οδηγός πρέπει να υποβληθεί σε ιατρική εξέταση πριν λάβει το πιστοποιητικό ικανότητας οδήγησης. Στη συνέχεια, πρέπει να υποβάλει αίτηση για κάρτα οδηγού στο δήμο του/της. Αυτή η διαδικασία συχνά διαρκεί αρκετές εβδομάδες. Και αυτό ήδη αποθαρρύνει πολλούς υποψηφίους.
Steenberghen αναρωτιέται εάν η Ένωση Φλαμανδικών Πόλεων και Δήμων (VVSG) μπορεί να κάνει κάτι για αυτό, για παράδειγμα, εκδίδοντας μια προσωρινή κάρτα οδηγού κατόπιν αίτησης. Για να αποκτήσετε το πάσο, πρέπει να προσκομίσετε πρόσφατο καθαρό ποινικό μητρώο και πιστοποιητικό γλωσσομάθειας επιπέδου «Β1-». Και αυτό είναι το δεύτερο εμπόδιο. Οι νέες υψηλές απαιτήσεις βεβαίωσης γλωσσομάθειας επιπέδου Β1.
γλωσσικές απαιτήσεις
Αυτή η απαίτηση, που εισήχθη το 2019 από τον Ben Weyts, Αντιπρόεδρο αρμόδιο για την εκπαίδευση, τον αθλητισμό, την ευημερία των ζώων και το Flemish Rand, αναγκάζει μεγάλο αριθμό οδηγών να εγκαταλείψουν τον τομέα των ταξί και να αναζητήσουν εργασία αλλού. Μετά από ένα μάθημα γλώσσας 200 ωρών σε ένα CVO εκτός από μια εργασία πλήρους απασχόλησης και στη συνέχεια να υποβληθούν σε γραπτές και προφορικές εξετάσεις, σε πολλούς οδηγούς δεν αρέσει αυτό.
Θα ήταν σημαντική βελτίωση για τους κοινωνικούς εταίρους του τομέα των ταξί εάν η κυβέρνηση είχε επιλέξει το επίπεδο γνώσης γλώσσας Α2.
Τέτοιες υψηλές γλωσσικές απαιτήσεις δεν προσαρμόζονται στον τομέα των ταξί, ο οποίος, ως ο πιο ποικιλόμορφος τομέας στο Βέλγιο, προσφέρει συχνά μια πρώτη δουλειά σε νεοφερμένους, όπως πρόσφυγες και μετανάστες. Υποψήφιοι οδηγοί ή οδηγοί ταξί έφυγαν για άλλους εργοδότες όπως οι δημόσιες μεταφορικές εταιρείες. Και δεν υπόκεινται στις ίδιες νομικά επιβαλλόμενες, αυστηρές γλωσσικές απαιτήσεις.
Εταιρείες όπως η De Lijn και η STIB επιτρέπεται να ελέγχουν εσωτερικά τις γλωσσικές δεξιότητες των (υποψήφιων) οδηγών τους. Θα ήταν σημαντική βελτίωση για τους κοινωνικούς εταίρους του τομέα των ταξί εάν η κυβέρνηση είχε επιλέξει τουλάχιστον το επίπεδο γλωσσικών γνώσεων Α2 (βασική γνώση των NL σύμφωνα με το γλωσσικό πλαίσιο της ΕΕ). Αυτό είναι αρκετό για την επικοινωνία με τους επιβάτες.
κατάσταση flexijob
Ένα άλλο σημείο συμφόρησης είναι οι οδηγοί μερικής απασχόλησης που έκαναν εργασία το Σαββατοκύριακο ή νυχτερινές βάρδιες (μερικές φορές ως συνταξιούχοι) που ήταν οι πρώτοι που έφυγαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού και τώρα πρέπει να αντικατασταθούν επειγόντως. Οι νέοι οδηγοί μερικής απασχόλησης είναι πλέον δύσκολο να βρεθούν, επειδή όσοι αναζητούν εργασία προτιμούν να επιλέξουν μια ευέλικτη εργασία (καθαρός μισθός = ακαθάριστος μισθός). Οι τελευταίες κυβερνήσεις περιόρισαν αυτό το καθεστώς ευελιξίας σε μερικούς τομείς - διαβάστε: τομείς που στάθηκαν ψηλά στα οδοφράγματα και έλαβαν περισσότερη πολιτική υποστήριξη. Αυτό έχει δημιουργήσει αθέμιτο ανταγωνισμό στην αγορά εργασίας.
«Δεν μπορείτε να προσφέρετε μια ευέλικτη εργασία με καθαρή αμοιβή = ακαθάριστη αμοιβή;» ρωτά ο Pierre Steenberghen. «Τότε δεν με ενδιαφέρει η δουλειά σου το Σαββατοκύριακο και θα προτιμούσα να κοιτάξω αλλού όπου είναι δυνατόν». Τέλος, ο Steenberghen δίνει μια αιχμή στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό Οικονομίας και Εργασίας Pierre-Yves Dermagne. «Δεν χρειάζονται όλοι οι τομείς ευέλικτους εργαζόμενους. Ο τομέας των ταξί, όπως και ορισμένοι άλλοι κλάδοι (εστίαση, τουρισμός, πούλμαν κ.λπ.), είναι ένας κλάδος που λαχταρά την καθιέρωση αυτού του καθεστώτος».
«Οι υψηλές γλωσσικές απαιτήσεις δεν είναι προσαρμοσμένες στον τομέα των ταξί, ο οποίος συχνά προσφέρει μια πρώτη δουλειά σε νεοφερμένους, πρόσφυγες και μετανάστες».
