Προς το παρόν, η τρέχουσα πολιτική μηδενικών εκπομπών στον τομέα των μεταφορών δεν συμβάλλει στη μείωση των εκπομπών CO2.
Σύμφωνα με την Ολλανδική Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Αξιολόγησης, η Ολλανδία οδεύει προς μείωση των εκπομπών CO2 κατά 39 έως 50 τοις εκατό έως το 2030. Εάν συμπεριληφθούν και προγραμματισμένα σχέδια, αυτό θα μπορούσε να αυξηθεί στο 41 με 52 τοις εκατό. Προς το παρόν, η τρέχουσα πολιτική μηδενικών εκπομπών στον τομέα των μεταφορών δεν συμβάλλει στη μείωση των εκπομπών CO2.
Το μεγάλης κλίμακας επιχειρηματικό μοντέλο μηδενικών εκπομπών ρύπων δεν είναι οικονομικά βιώσιμο βραχυπρόθεσμα λόγω της υψηλής τιμής κόστους σε σύγκριση με τους κινητήρες καυσίμου. Μακροπρόθεσμα, η υποδομή φόρτισης είναι το σημείο συμφόρησης. Στο μεταξύ, το έργο για τον κλάδο είναι γιγάντιο και ο πήχης ανεβαίνει συνεχώς.
Το 2, οι εκπομπές CO2021 από φορτηγά και τρακτέρ θα είναι περίπου ένα τέταρτο υψηλότερες από το 1990. Οι εκπομπές CO2 των φορτηγών θα υπερδιπλασιαστούν ακόμη και μεταξύ 1990 και 2021. Λόγω του μεγάλου αριθμού παραγγελιών μέσω διαδικτύου, η απόδοση μεταφοράς των φορτηγών παράδοσης έχει αυξηθεί σημαντικά. Αυτό εξασφάλισε ότι η εξοικονόμηση καυσίμων που είχε πραγματοποιηθεί προηγουμένως στις μεταφορές έχει ακυρωθεί πλήρως.
Τώρα που είναι σαφές ότι ο στόχος της μείωσης του CO60 κατά 2% πιθανότατα δεν θα επιτευχθεί, ο αρμόδιος υπουργός συνδέει την επίτευξη αυτού του στόχου με σχέδια της ατζέντας. Αυτό σημαίνει ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει τώρα να τολμήσουν να έχουν μια ευρύτερη άποψη. Για παράδειγμα, αγκαλιάζοντας και ενθαρρύνοντας την εξοικονόμηση CO2 που μπορεί να πραγματοποιηθεί βραχυπρόθεσμα, ενώ παράλληλα εργάζεστε σε λύσεις μηδενικών εκπομπών. Αυτό απαιτεί λοιπόν έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης, κοιτάζοντας ολόκληρο τον αγωνιστικό χώρο με ανοιχτό μυαλό.
Υπάρχουν ακόμη πολλές αναξιοποίητες δυνατότητες μείωσης των εκπομπών CO2 στον τομέα των μεταφορών. Λόγω νομοθεσίας ή άλλης εστίασης, αυτή η δυνατότητα δεν χρησιμοποιείται σχεδόν καθόλου. Αυτό φαίνεται από μια πρόσφατη μελέτη των ING και TVM. Εν μέρει επειδή το ανανεώσιμο αέριο (βιο-LNG) και τα βιοκαύσιμα (HVO, FAME, βιοντίζελ) δεν είναι πλέον στην εικόνα ως τελική λύση (περισσότερο από 80 τοις εκατό μείωση, αλλά και πάλι μηδενικές εκπομπές), πράγμα που σημαίνει ότι η διέγερση έχει σταματήσει.
Υπάρχουν επίσης αναξιοποίητες δυνατότητες στα μέτρα εξοικονόμησης καυσίμου που παρεμποδίζονται από τη νομοθεσία και τους κανονισμούς, όπως η επιλογή τεχνικών βελτιώσεων μέσω αεροδυναμικών εφαρμογών, ηλεκτροκίνησης ρυμουλκούμενων και plug-in υβριδίων σε συνδυασμό με βιοκαύσιμα. Το ίδιο ισχύει για βελτιώσεις απόδοσης, όπως η αύξηση του όγκου μεταφοράς με τη χρήση μεγάλων βαρέων οχημάτων.
Η αλλαγή μπορεί να επιτευχθεί μόνο εάν όλοι οι ενδιαφερόμενοι συνεργαστούν και μοιραστούν τη γνώση. Υπάρχει επίσης ένας ρόλος για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να δημιουργήσουν τα σωστά πλαίσια. Ώστε να μην σταματά μόνο στην κατάρτιση σχεδίων, αλλά και να οδηγεί σε εφικτές ενέργειες για την ουσιαστική μείωση των εκπομπών CO2. Αυτό θα βοηθήσει τον τομέα των μεταφορών να (περαιτέρω) ξεκινήσει με τη μείωση του CO2, σύμφωνα με τον Machiel Bode, ειδικό του κλάδου Transport, Logistics and Mobility, ING Sector Banking.
