Η ίδια η De Lijn υπερασπίζεται την απόφασή τους υποδεικνύοντας ότι οι επιβάτες μπορούν να κάνουν κράτηση για το λεωφορείο μέσω τηλεφώνου.
Το να κερδίσει τη μάχη της ενάντια στη φλαμανδική εταιρεία μεταφορών De Lijn φαίνεται αδύνατο σε αυτή τη συζήτηση για την τοπική κινητικότητα. Η Jeanine Braekenier, πιο γνωστή ως Babousch και ζει στο Ledeberg, αναλαμβάνει την ευθύνη. Σε ηλικία 80 ετών, έκανε έναν σιωπηλό περίπατο ενός χιλιομέτρου κατά μήκος του Antwerpsesteenweg στο Lochristi, καταλήγοντας στο τοπικό κρεματόριο. Από τότε που η εταιρεία μεταφορών De Lijn κατάργησε τη στάση ακριβώς απέναντι από το κρεματόριο στις αρχές του τρέχοντος έτους, αναγκάστηκε να ακολουθήσει αυτήν την επικίνδυνη διαδρομή, εξοπλισμένη με βότσαλο και επικίνδυνες συνθήκες δρόμου για τον περιπατητή της.
Η De Lijn ανακοίνωσε ότι δεν σκοπεύει να θέσει ξανά σε χρήση την εν λόγω στάση λεωφορείου. Ως εναλλακτική λύση, προσφέρουν ένα λεωφορείο κλήσης, αλλά η Braekenier δεν παίρνει αυτή τη λύση στα σοβαρά. «Πώς μπορώ να ξέρω 24 ώρες νωρίτερα αν θα έχω το θάρρος να θρηνήσω;» αναπηδά πίσω. Η Braekenier ήταν αποφασισμένη να παραδώσει την αίτησή της απευθείας στη Φλαμανδή Υπουργό Κινητικότητας και Δημόσιων Έργων, Lydia Peeters, ως απόδειξη ότι αυτό το πρόβλημα αφορά ολόκληρη την κοινότητα. «Δεν το κάνω μόνο για μένα, αλλά και νέοι άνθρωποι υπογράφουν την αίτηση», τονίζει.
Το ζήτημα αποκτά επιπλέον βάρος τώρα που φαίνεται ότι αρκετές γραμμές λεωφορείων και στάσεις De Lijn στη Γάνδη έχουν ακυρωθεί. Αυτό περιλαμβάνει επίσης τη γραμμή που θεωρείται από πολλούς ως κοινωνικά εξαιρετικά σημαντική. Αυτή τη στιγμή, η μόνη ελπίδα για την Braekenier και τους υποστηρικτές της φαίνεται να είναι ένα σαφές μήνυμα προς τον υπουργό Peeters να διατηρήσει τη γραμμή 76 από το De Pinte έως το Wachtebeke και να σταματήσει στο κρεματόριο.
Η ίδια η De Lijn υπερασπίζεται την απόφασή της υποδεικνύοντας ότι οι επιβάτες μπορούν να κάνουν κράτηση για το τηλεφωνικό λεωφορείο 175 ή να περπατήσουν 650 μέτρα πιο μακριά από τη στάση Lochristi Lichtelarestraat.
Η σιωπηλή πορεία της Jeanine Braekenier αποκαλύπτει ένα οδυνηρό σημείο στην πολιτική κινητικότητας της Φλάνδρας, που επηρεάζει όχι μόνο τον Braekenier, αλλά ένα ευρύ τμήμα του πληθυσμού. «Αυτό που ξεκίνησε ως προσωπική απογοήτευση για μένα γρήγορα εξελίχθηκε σε ένα ευρύτερο ζήτημα», λέει. «Συνειδητοποίησα ότι δεν ήμουν ο μόνος που επηρεάστηκε από την εξαφάνιση αυτής της γραμμής λεωφορείων. Ειδικά οι ηλικιωμένοι είναι θύματα αυτού».
«Δεν υπάρχουν πεζοδρόμια κατά μήκος του δρόμου που τώρα πρέπει να περπατήσω, μόνο βότσαλα, και αυτό είναι απειλητικό για τη ζωή με τον περιπατητή μου», αναστενάζει ο Braekenier. Ωστόσο, αυτή η πορεία ήταν μόνο το τελευταίο κεφάλαιο στην αυξανόμενη διαμαρτυρία της. Τους τελευταίους μήνες έχει συγκεντρώσει όχι λιγότερες από 4.000 υπογραφές και μάλιστα ανέλαβε επιπλέον δράση κατά τη διάρκεια των εορτασμών της Γάνδης για να προσελκύσει ακόμη περισσότερη προσοχή για τον σκοπό της.
προσωπική ταλαιπωρία
Ο γιος της Πασκάλ (59) πέθανε πρόσφατα, γεγονός που την κάνει να αγωνίζεται για μια προσβάσιμη στάση λεωφορείου στο κρεματόριο ακόμη πιο επείγουσα. Η καταργημένη γραμμή λεωφορείων πλέον όχι μόνο την περιορίζει σωματικά, αλλά την αγγίζει και στα βάθη της ψυχής της. «Μόνο εκεί μπορώ να θρηνήσω τον γιο μου», λέει ένας συναισθηματικός Braekenier. Επομένως, η ιστορία της δεν είναι απλώς μια ιστορία μιας μάχιμης ηλικιωμένης, αλλά μιας μητέρας που θρηνεί. Και είναι μια υπενθύμιση στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής ότι η κινητικότητα δεν είναι απλώς θέμα μετάβασης από το σημείο Α στο σημείο Β. Αφορά επίσης τη διασφάλιση της συναισθηματικής και ψυχολογικής ευημερίας του πληθυσμού που εξυπηρετούν.
Νέες εξελίξεις μπορεί να είναι στο μάτι. Από τις 6 Ιανουαρίου 2024, τα λεωφορεία 76, 77 και 78 θα κυκλοφορούν πιο συχνά, περίπου κάθε δεκαπέντε λεπτά. Στη συνέχεια θα υπάρχει και ένα Flexbus, για το οποίο μπορείτε να κάνετε κράτηση μισή ώρα νωρίτερα. Ένα βήμα μπροστά, αλλά όπως σημειώνει η Jeanine: «Οι άνθρωποι δεν είναι αρκετά κινητικοί για να γεφυρώσουν τόσο μεγάλη απόσταση».
