Το Άμστερνταμ θέλει να αλλάξει τον κόσμο των ταξί, ώστε οι οδηγοί να κερδίζουν περισσότερα. Οι τοπικές πρωτοβουλίες πρέπει να παρέχουν ένα αντίβαρο στους διεθνείς κολοσσούς, σύμφωνα με ορισμένους δημοτικούς συμβούλους.
Το Δημοτικό Στέλεχος και ο σύμβουλος Sofyan Mbarki (PVDA) εξετάζουν την αναδιάρθρωση του τομέα ταξί του Άμστερνταμ, εμπνευσμένο από το μοντέλο των συνεταιρισμών ταξί όπως εφαρμόζεται στη Νέα Υόρκη. Αυτό το σχέδιο προτείνεται ως απάντηση στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η σημερινή οικονομία πλατφόρμας, όπου η ισορροπία μεταξύ των συμφερόντων των εργαζομένων και των κερδών των μεγάλων εταιρειών φαίνεται εκτός ισορροπίας. Η εκκλησία πάει επενδύστε σε έναν συνεταιρισμό στον οποίο οι εργαζόμενοι μπορούν να δημιουργήσουν τη δική τους υπηρεσία ταξί.
Το συμβούλιο του Άμστερνταμ, με επικεφαλής τον Alderman for Economic Affairs, ανακοίνωσε φιλόδοξα σχέδια για την τόνωση της τοπικής οικονομίας με προϋπολογισμό 23 εκατομμυρίων ευρώ. Οι οδηγοί ταξί του Άμστερνταμ, όπως και οι συνάδελφοί τους στη Νέα Υόρκη, θα είχαν την ευκαιρία να γίνουν διευθυντές και μέτοχοι στον δικό τους συνεταιρισμό. Ωστόσο, αυτή η ιδέα δεν έχει απήχηση ή κατανόηση μεταξύ ορισμένων εντός της τοπικής κοινωνίας, όπως π.χ Walther Ploos van Amstel, το οποίο υπογραμμίζει την ύπαρξη του σημερινού συνεταιρισμού, TCA, και αμφισβητεί τη χρησιμότητα και τη χρηματοδότηση μιας νέας, συγκρίσιμης δομής.
«Είναι μια νέα έκπληξη. ο TaxiCentrale Amsterdams (TCA) είναι ο μεγαλύτερος συνεταιρισμός ταξί του Άμστερνταμ με 800+ μέλη, ένα εσωτερικό συμβούλιο με ενεργούς οδηγούς ταξί, που έχουν ξεπεράσει τα χρόνια του κορωνοϊού με μεγάλη αφοσίωση. Πάνω από το 90% των εσόδων από τα ταξί παράγονται από τους ίδιους τους οδηγούς. Τι άλλο χρειάζεται λοιπόν; Γιατί να θέλει το συμβούλιο να παρέμβει στην αγορά των ταξί επιχορηγώντας έναν ανταγωνιστή των υφιστάμενων τοπικών συνεταιρισμών ταξί; Δεν αναφέρεται πουθενά στην πολιτική ταξί», λέει ο Walther Ploos van Amstel.
"Αν πληρώσετε τριάντα ευρώ για μια βόλτα με την Uber, δέκα ευρώ από αυτά πηγαίνουν στη Σαουδική Αραβία, τη Morgan Stanley και άλλους μετόχους της Uber. Η Uber αποσύρει αυτά τα δέκα ευρώ από την πόλη. Αυτό είναι το ένα τρίτο του τζίρου του οδηγού ταξί, που κάνει τη δουλειά , χρηματοδοτεί το αυτοκίνητο και φροντίζει για τα χαρτιά, την ασφάλιση, τη συντήρηση, τα μαθήματα και τους δύσκολους μερικές φορές πελάτες».
Πέρα από τον τομέα των ταξί, το συμβούλιο θέλει να προωθήσει τις συνεταιριστικές επιχειρήσεις σε ένα ευρύ φάσμα τομέων. Οι PvdA, GroenLinks και D66 θέλουν να προσελκύσουν περισσότερη δύναμη στους τοπικούς επιχειρηματίες. Teun Gautier, συνδεδεμένη με Η γνώμη του Coop, βλέπει την πρωτοβουλία ταξί ως αφετηρία για μια ευρύτερη κίνηση προς την συνεταιριστική ιδιοκτησία σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών παράδοσης και στέγασης.
Ο Gautier, κάποτε διευθυντής του Groene Amsterdammer, τονίζει τα οφέλη των συνεταιρισμών, όπως ο μεγαλύτερος έλεγχος και η διατήρηση της αξίας στην τοπική κοινότητα, σε αντίθεση με την τρέχουσα τάση εισοδήματος που ρέει στους ξένους επενδυτές. Υπερασπίζεται την αρχή ότι οι συνεταιρισμοί λειτουργούν προς όφελος των μελών τους και όχι πρωτίστως για το κέρδος, αρχή που εφαρμόζεται και σε κοινωνικούς θεσμούς όπως ποδοσφαιρικοί σύλλογοι.
Η ώθηση για τους συνεταιρισμούς δεν είναι μόνο ένα οικονομικό ζήτημα, αλλά και ένα ζήτημα ιδιοκτησίας δεδομένων και προστασίας της ιδιωτικής ζωής, μια αυξανόμενη ανησυχία μεταξύ των καταναλωτών. Σύμφωνα με αυτό το όραμα, η MeentCoop θέλει να ανακτήσει τον έλεγχο των δεδομένων και να στείλει ένα ισχυρό μήνυμα στην οικονομία της πλατφόρμας, η οποία πιστεύει ότι συμβάλλει ελάχιστα στην τοπική οικονομία.
Το ερώτημα εάν ο δήμος πρέπει να εμπλακεί σε τέτοιες οικονομικές πρωτοβουλίες παραμένει θέμα συζήτησης στη δημόσια συζήτηση.
Η ώθηση για τους συνεταιρισμούς δεν είναι μόνο ένα οικονομικό ζήτημα, αλλά και ένα ζήτημα ιδιοκτησίας δεδομένων και προστασίας της ιδιωτικής ζωής, μια αυξανόμενη ανησυχία μεταξύ των καταναλωτών.
Όχι, το ίδιο το Άμστερνταμ δεν θα γίνει επιχειρηματίας που θα μπει στην αγορά των ταξί. Η συζήτηση για την εμπλοκή της κυβέρνησης στη δημιουργία συνεταιρισμών με χρήματα των φορολογουμένων είναι ένα σύνθετο και ενίοτε αμφιλεγόμενο θέμα. Οι επικριτές πιστεύουν ότι η κυβέρνηση δεν πρέπει να παρεμβαίνει σε τομείς της αγοράς όπου υπάρχουν ήδη συνεταιριστικές δομές, όπως το Taxicentrale Amsterdam (TCA). Υποστηρίζουν ότι η χρήση χρημάτων των φορολογουμένων για τη δημιουργία ανταγωνιστών για τους υπάρχοντες συνεταιρισμούς δεν είναι μόνο περιττή αλλά μπορεί επίσης να δημιουργήσει αθέμιτο ανταγωνισμό.
κανονισμούς
Η κυβέρνηση θεωρείται συχνά ως ένας ρυθμιστικός και διευκολυντικός φορέας που πρέπει να διασφαλίζει ίσους όρους ανταγωνισμού για τις εταιρείες και όχι ως συμμετέχων στην αγορά. Η ίδρυση συνεταιρισμού με δημόσιους πόρους μπορεί να εγείρει ερωτήματα σχετικά με τον ρόλο της κυβέρνησης και τη δικαιοσύνη των παρεμβάσεων της στην ελεύθερη αγορά. Ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι τέτοιες ενέργειες θα μπορούσαν να στρεβλώσουν τον ανταγωνισμό και να επηρεάσουν τις δυνάμεις της αγοράς, θέτοντας σε μειονεκτική θέση τις υπάρχουσες εταιρείες που λειτουργούν χωρίς επιδοτήσεις.
Επιπλέον, η ίδρυση ενός συνεταιρισμού που υποστηρίζεται από την κυβέρνηση μπορεί να οδηγήσει σε κακή κατανομή των πόρων, καθώς αυτοί οι πόροι μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για άλλες πιεστικές αστικές ανάγκες, όπως η εκπαίδευση ή οι υποδομές. Σύμφωνα με ορισμένους, τα χρήματα των φορολογουμένων θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν καλύτερα για τη βελτίωση του γενικού επιχειρηματικού κλίματος, για παράδειγμα, μειώνοντας τους κανονισμούς, παρέχοντας δάνεια ή εγγυήσεις σε νεοφυείς επιχειρήσεις ή βελτιώνοντας την ψηφιακή υποδομή της πόλης.
Τέλος, η έμφαση στη χρήση δολαρίων φορολογουμένων για τέτοιες πρωτοβουλίες μπορεί επίσης να μετατοπίσει τις αντιλήψεις για την ευθύνη της κυβέρνησης. Μπορεί να οδηγήσει σε μια κατάσταση όπου η κυβέρνηση θεωρείται ότι πρέπει να επιλύσει προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπιστούν καλύτερα από τον ιδιωτικό τομέα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη εξάρτηση από την κρατική παρέμβαση και λιγότερη επιχειρηματική πρωτοβουλία.
