Κάθε κατάσταση είναι διαφορετική, αλλά συχνά ο ιδιοκτήτης σκύλου ενός σκύλου-οδηγού έρχεται αντιμέτωπος με έναν υπάλληλο που δεν γνωρίζει τη νομοθεσία.
Οι απαραίτητοι σύντροφοι εξακολουθούν να απορρίπτονται παρά τις σαφείς νομικές ρυθμίσεις. Οι ιδιοκτήτες βοηθητικών σκύλων στην Ολλανδία εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν εμπόδια στην καθημερινή τους ζωή. Πρόσφατη έρευνα, που διεξήχθη για λογαριασμό της Hulphond Nederland, δείχνει ότι έως και ένας στους πέντε ιδιοκτήτες ενός σκύλου βοήθειας χρειάστηκε να αντιμετωπίσει μια άρνηση εισόδου κάπου. Κι αυτό παρά τις νομοθετικές διατάξεις που ισχύουν από το 2016 συνθήκη του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, που δηλώνουν εμφατικά ότι ένας σκύλος βοηθός είναι ευπρόσδεκτος παντού.
Τα κύρια μέρη όπου οι σκύλοι υπηρεσίας και οι ιδιοκτήτες τους αντιμετωπίζουν έναν τοίχο παρεξηγήσεων είναι τα καταστήματα τροφίμων και ποτών, τα καταστήματα, οι ιατρικές εγκαταστάσεις και τα μέσα μαζικής μεταφοράς, συμπεριλαμβανομένων των ταξί. Οι λόγοι για αυτές τις αρνήσεις ποικίλλουν, αλλά συχνά αναφέρονται οι κανονισμοί υγιεινής και η μη εξοικείωση με τη συνθήκη του ΟΗΕ. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι οι ιδιοκτήτες σκύλων βοηθείας αντιμετωπίζουν συνήθως επί τόπου άρνηση από εργαζόμενους που δεν γνωρίζουν τη σχετική νομοθεσία.
συζήτηση
Για παράδειγμα, πρόσφατα ένα περιστατικό ανέφερε ότι δεν επιτρεπόταν σε μια γυναίκα να πάρει μαζί της τον σκύλο-οδηγό που είχε καταχωρήσει προηγουμένως σε ταξί που προοριζόταν για τη μεταφορά ασθενών, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα μια έντονη συζήτηση. Αυτό δείχνει ένα ευρύτερο πρόβλημα: την ασυνεπή εφαρμογή των κανόνων και τους διαφορετικούς βαθμούς ευαισθητοποίησης του προσωπικού σε διαφορετικούς τομείς.
Η κατάσταση δεν είναι μόνο απογοητευτική για τους ιδιοκτήτες σκύλων υπηρεσίας, αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει σε νομικές ενέργειες. Εάν μια συνομιλία δεν βοηθήσει, οι εμπλεκόμενοι μπορούν να υποβάλουν καταγγελία στην υπηρεσία όπου τους αρνήθηκαν ή να την αναφέρουν στο Ολλανδικό Ινστιτούτο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Σε περίπτωση πολλαπλών αναφορών απρόσιτης πρόσβασης, αυτό το όργανο μπορεί να αποφασίσει να διεξαγάγει έρευνα για να καθορίσει εάν η άρνηση πρόσβασης μπορεί να θεωρηθεί ως διάκριση. Αν και οι αποφάσεις του ΔΣ δεν είναι δεσμευτικές, εγκρίνονται από το δικαστήριο στο 80% των περιπτώσεων.
Από τις 14 Ιουλίου 2016, η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία τέθηκε σε ισχύ στην Ολλανδία και έγινε επίσημα νόμος. Αυτό σημαίνει ότι, εκτός από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, οι εργοδότες, οι πάροχοι στέγασης και οι εταιρείες μεταφορών, τα καταστήματα εστίασης, τα μουσεία, τα καταστήματα, οι κινηματογράφοι, οι ασφαλιστές και τα ιδρύματα υγειονομικής περίθαλψης πρέπει τώρα να συμμορφωθούν επίσης με το νόμο.
«Πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να επιτρέπονται παντού τα σκυλιά βοηθείας μας και οι χειριστές τους».
Ο νέος Κώδικας Υγιεινής για τις εγκαταστάσεις εστίασης, που ισχύει από την 1η Απριλίου 2016, ορίζει ξεκάθαρα ότι οι σκύλοι βοηθοί πρέπει να έχουν πρόσβαση σε εστιατόρια, συμπεριλαμβανομένων αυτών με ανοιχτή κουζίνα ή εστιατόρια με μπουφέ. Ωστόσο, υπάρχουν εξαιρέσεις, όπως ορισμένα τμήματα σε νοσοκομεία όπου η παρουσία σκύλου βοηθού δεν είναι δυνατή λόγω του κινδύνου μόλυνσης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι σκύλοι βοηθοί είναι ευπρόσδεκτοι στα νοσοκομεία, υπό την προϋπόθεση ότι το προσωπικό έχει συμβουλευτεί εκ των προτέρων.
Η KNGF Guide Dogs τονίζει ότι δεν είναι κάθε περιβάλλον κατάλληλο για σκύλους βοήθειας. Τοποθεσίες όπως φεστιβάλ, ποπ συναυλίες και άλλες πολυάσχολες εκδηλώσεις μπορεί να είναι συντριπτικές για τα ζώα, με αποτέλεσμα να χάσουν την καθοδηγητική τους λειτουργία. Αυτή η θέση υπογραμμίζει την πολυπλοκότητα της συζήτησης σχετικά με την προσβασιμότητα για σκύλους βοηθείας, όπου πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όχι μόνο τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις αλλά και η ευημερία του σκύλου.
