Royal Dutch Shell hjit fan no allinnich Shell. It bedriuw is no it keninklike predikaat kwytrekke dat sûnt de ein fan de 19e iuw oan de oalje- en gasgroep ferbûn wie. De namme is formeel feroare en dy is ek trochjûn oan ûnder oare de beurzen yn Amsterdam en Londen. Se sille de feroarings ynkoarten ferwurkje.
De ferhuzing waard ferline jier al oankundige. Shell hat der foar keazen om op papier folslein Britsk te wurden en har haadkertier nei it Feriene Keninkryk te ferpleatsen. Dêrtroch wie it net mooglik om it keninklike predikaat te behâlden, dat noch troch de Nederlânske kening Willem III ferliend waard. Dat barde yn 1890 doe't de 'Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor de Exploitatie van Petroleumbronnen in Nederlands-Ynje' oprjochte waard. Dit fusearre mei de Britske Shell oan it begjin fan de 20e iuw.
Neffens Shell moat de ferhuzing derfoar soargje dat it bedriuw flugger en fleksibeler operearje kin. Shell wie al in Britsk bedriuw, mar de groep hie har haadkantoar yn Nederlân en siet hjir ek foar belestingdoelen. De stap fan Shell soe in gefolch wêze fan it net ôfskaffen fan dividendbelesting yn Nederlân. Earder besleat Unilever om dy reden ek folslein Britsk op papier te wurden.
Ben van Beurden, CEO fan Shell, neamde earder it ferlies fan it keninklike predikaat "benammen pynlik en spitich". Mar neffens him feroaret der, útsein de ferhuzing fan de top fan it bedriuw nei Londen, dy't in pear tsientallen banen kostet, neat. Shell hat yn Nederlân sa'n 8500 meiwurkers en it bedriuw bliuwt hjir aktyf yn de ûntwikkeling fan ûnder oare duorsume enerzjy.
