De mobiliteit van vrouwen is meer multimodaal en intermodaal dan die van mannen.
Vrouwen reizen anders dan mannen en gaan vaker multimodaal reizen, waardoor hun vervoermiddel verandert. Het vooroordeel op basis van geslacht is in het vervoer een serieus probleem aan het worden en moet worden aangepakt. Het vervoeren van mensen kan een dure en tijdrovende onderneming zijn, wat vaak leidt tot verschillen in wie het vervoer mag gebruiken en hoe. Het heeft niet alleen gevolgen voor vrouwen, maar voor elk aspect van de samenleving, van economie tot duurzaamheid.
Onderzoek levert veel interessante inzichten op en is de ideale plek om te beginnen. Dit witboek, gebaseerd op door de NYU geleide workshops, belicht bijvoorbeeld zeven gebieden die kunnen helpen om de ‘roze belasting’ in transport aan te pakken en waar innovatie hard nodig is. Deze omvatten betere rapportage van incidenten, gezinstarieven tegen eenmalige betaling en meerdere communicatiemethoden voor mensen met visuele of auditieve beperkingen, gedeelde micromobiliteit ontworpen voor vrouwen en reisplanningsapps die rekening houden met persoonlijke veiligheid.
Reisplanningsapps kunnen het multimodale en intermodale karakter van vrouwenreizen ondersteunen. Omdat ze alle beschikbare mobiliteitsopties op één plek samenbrengen, wordt het eenvoudiger om complexere reisketens vanaf een mobiel apparaat te plannen, beheren en betalen. Dit kan het betalen van een enkel gezinstarief inhouden (inclusief kortingen voor zowel kinderen als senioren), waar deze beschikbaar zijn. Naast het versnellen van de aankoop van tickets, kan een enkel tarief voor alle gezinsleden ook de kosten voor zorgverleners verlagen.
De huidige technologie voor reisplanning is reeds in staat om gebruikers auditieve en visuele aanwijzingen te geven, wat vooral handig is voor mensen met visuele of auditieve beperkingen. Het kan ook gemoedsrust bieden voor zorgverleners met kinderen of ouderen, wetende dat ze informatie zullen ontvangen over wanneer ze moeten uitstappen, waar in- of uitgangen zijn en meer. Deze functies kunnen worden geïntegreerd met MaaS-platforms, zodat meer mensen toegang hebben.
Veel hangt af van vervoerders om hun wagenpark uit te breiden met bijvoorbeeld kinderzitjes, tandems en opbergruimte voor tassen en om daluren en kortere reizen te ondersteunen. Het zou ook vereisen dat voertuigen gunstig gelegen zijn voor een betere bereikbaarheid. Door deze services in apps voor reisplanning op te nemen, kunnen ze gemakkelijk worden geboekt en betaald als onderdeel van een reisketen, waardoor de frustratie van reizen wordt verminderd.
Samenwerkingen tussen alle aanbieders zijn van vitaal belang voor alle mobiliteitssectoren – of het openbaar vervoer, micromobiliteit, stadsplanning of de logistiek ervan betreft. Als we ons dagelijks bewust zijn van de dagelijkse uitdagingen van reizigers, is het vanzelfsprekend om efficiënte oplossingen voor hun behoeften te bedenken.
Als we platformen ontwikkelen, denken we eerder aan toegang dan aan enkelvoudige oplossingen. Platforms maken het mogelijk om met enkelvoudige oplossingen hun bereik te vergroten, mogelijk zelfs buiten de stad. Andere initiatieven zijn onder meer vervoerstoepassingen gericht op vrouwelijke passagiers om de veiligheid en het vertrouwen te vergroten.
Voorbeeld is Shebah, een Australisch bedrijf dat speciaal voor vrouwelijke passagiers en chauffeurs ritdiensten aanbiedt. Hoewel we altijd moeten werken aan het uitbannen van intimidatie bij alle vormen van vervoer, voorzien diensten zoals deze in een essentiële behoefte. Reisplanning-apps kunnen gepersonaliseerde resultaten bieden om voor deze opties te optimaliseren en vrouwen (en andere kwetsbare mensen) te helpen bij het plannen van een veiligere reis.
