Op het pakketsorteercentrum in Groningen werkte PostNL samen met het gemeentelijke reïntegratiebedrijf BWRI. Bij de pakketdepots van PostNL kregen vele honderden pakketsorteerders via opgetuigde schijnconstructies jarenlang minder loon dan hun collega’s in vaste dienst. De invloed van PostNL strekt zich zelfs uit over het salaris dat de arbeidskrachten ontvangen. In de SLA’s werd zelfs de hoogte van het uurtarief vastgesteld. PostNL bepaalt daarnaast feitelijk de planning en geeft vergaande instructies ten aanzien van de uitvoering van de werkzaamheden.
kantonrechter
Anders dan door PostNL is gesteld, laat de onderhavige zaak zich niet vergelijken
met het Vie d’Or-arrest. PostNL is van mening dat het onderzoek van de ISZW ondeugdelijk is, in die zin dat het een eenzijdig en onvolledig onderzoek zou zijn, zodat de rapportage die daarvan is opgemaakt niet gebruikt kan worden. Dat de rapportage niet met de daarbij in acht te nemen zorgvuldigheid tot stand is gekomen, is volgens de kantonrechter niet gebleken of door PostNL (voldoende) aannemelijk gemaakt.
De kantonrechter is van oordeel dat van aanneming van werk of een overeenkomst van opdracht in dit geval geen sprake is. In beide gevallen is een grote mate van zelfstandigheid in de uitvoering van het werk of de opdracht vereist, die in dit geval ontbreekt. Weliswaar bevatten de overeenkomsten tussen BWRI en PostNL bepalingen die wijzen op aanneming van werk of een overeenkomst van opdracht, of waarin deze termen zelfs expliciet genoemd worden, maar daar staat tegenover dat in de overeenkomsten ook bepalingen zijn opgenomen die wijzen op het tegendeel.
PostNL noemde uitzendbureaus onderaannemer, om zo op loonkosten te kunnen besparen. Aannemers vallen namelijk niet onder de cao voor uitzendkrachten en niet onder de cao PostNL.’ Door deze zogenaamde ‘contracting’-constructie kregen de pakketsorteerders nauwelijks meer dan het wettelijk minimumloon. En zo stopte PostNL jarenlang miljoenen in eigen zak.
Naar het oordeel van de kantonrechter kan worden afgeleid dat de verantwoordelijkheid van BWRI ten aanzien van de planning niet verder gaat dan het
inzetten van de juiste hoeveelheid arbeidskrachten, op basis van het verwachte aantal te sorteren pakketten, dat zij doorkrijgt van PostNL. De kantonrechter is van mening dat de arbeidskrachten werkzaam op het PostNL depot te Kolham, al dan niet middels doorlening door BWRI, ter beschikking worden gesteld aan PostNL.
De FNV heeft voor de onderbetaalde pakketsorteerders bij PostNL deze week twee keer winst geboekt. Eerder deze week sloot de FNV een deal met uitzendbureau Young Capital over de nabetaling van de pakketsorteerders die lid zijn van de FNV. Ze krijgen na anderhalf jaar eindelijk het loon nabetaald conform de uitzend-cao.
sommatie Uber
Afgelopen week overhandigde de FNV, in aanwezigheid van een aantal chauffeurs, een dagvaarding aan Uber. De vakbond eist daarin dat Uber de taxi Cao naleeft en de werknemers nabetaalt conform deze cao. De dagvaarding volgt op de sommatie die Uber op 16 november van de FNV ontving. De vakbond stapt naar de rechter omdat Uber niet serieus wilde ingaan op de twee eisen die ook al in de sommatie stonden. De FNV wil met de gang naar de rechter een einde maken aan de uitbuiting van Uber taxichauffeurs en de oneerlijke concurrentie in de taxiwereld.
Uber zal doorgaan met het uitbuiten van chauffeurs, ontduiken van sociale premies en belastingen en oneerlijk concurreren met andere taxichauffeurs. Met deze dagvaarding eisen wij dat dit nu stopt.
De politiek kan ingrijpen, want er is duidelijke wetgeving, alleen wordt die niet gehandhaafd. Dat er een rechtszaak nodig is om Uber te stoppen betreurt de vakbond.
Lees ook: Uber moet direct CAO Taxi naleven anders volgt rechtszaak
