Σε μια εποχή που πολλές πόλεις πάλευαν με το ζήτημα των γκράφιτι, η Γάνδη επέλεξε την ένταξη και την αναγνώριση.
Η Γάνδη, ένα προπύργιο πολιτισμού και αποκλειστικότητας, έχει αποτελέσει παράδειγμα για πολλές πόλεις με την καινοτόμο προσέγγισή της στο γκράφιτι. Εκεί που το γκράφιτι θεωρείται συχνά σημάδι φθοράς και ανεπιθύμητου βανδαλισμού, η Γάνδη έχει βρει έναν μοναδικό τρόπο να το αγκαλιάζει, να το ρυθμίζει και να το γιορτάζει ως νόμιμη μορφή τέχνης.
Η Werregarenstraat, πιο γνωστή ως «Graffitistraatje», βρίσκεται στην καρδιά της Γάνδης. Αυτός ο δρόμος χωρίς αυτοκίνητα έχει λάβει το μοναδικό καθεστώς μιας ζώνης ανοχής για καλλιτέχνες του δρόμου. Αυτό που ξεκίνησε το 1995 ως ένα μέτριο έργο γκράφιτι κατά τη διάρκεια των εορτασμών της Γάνδης έχει πλέον μετατραπεί σε έναν συνεχώς μεταβαλλόμενο καμβά που προσφέρει ένα καλειδοσκόπιο χρωμάτων. Κάθε τοίχος λέει μια διαφορετική ιστορία, κάθε ετικέτα έχει τη δική του φωνή.
Το αξιοσημείωτο με αυτή τη ζώνη ανοχής είναι ότι, αν και επίσημα δεν επιτρέπεται η τοποθέτηση μόνιμων κομματιών και ετικετών, οι καλλιτέχνες δεν θα συλλαμβάνονται για τη δουλειά τους στο στενό. Αλλά με την ελευθερία έρχεται και η ευθύνη. Οι άγραφοι κανόνες σεβασμού ισχύουν εδώ: θαυμάστε και διατηρήστε έργα τέχνης που είναι καλλιτεχνικά ανώτερα και διασφαλίστε ότι οι κάτοικοι της περιοχής μπορούν να ζουν με ηρεμία.
Sorry, Not Sorry Street Art plan Ghent
Η Γάνδη έχει μπει στον χάρτη ως μια πόλη φιλική προς το γκράφιτι, όπου εξέχοντες καλλιτέχνες όπως ο Roa και ο Bué the Warrior έχουν αφήσει το στίγμα τους. Για όσους θέλουν να ζήσουν την πόλη από μια μοναδική οπτική γωνία, προσφέρει «Συγγνώμη, όχι συγγνώμη street artΣτη Γάνδη σχεδιάστε μια οργανωμένη διαδρομή ποδηλασίας ή πεζοπορίας κατά μήκος της πιο εντυπωσιακής τέχνης του δρόμου.
Οι φανατικοί της τέχνης του δρόμου θα λατρέψουν αυτόν τον χάρτη που δείχνει όλα τα είδη υπαίθριας τέχνης. Η βόλτα κατά μήκος της τέχνης του δρόμου στο κέντρο της πόλης είναι διπλά ενδιαφέρουσα, γιατί εκτός από μια εισαγωγή στην τέχνη του δρόμου της Γάνδης, αυτή είναι επίσης μια περιήγηση σε μια σειρά από τουριστικά αξιοθέατα. Η σκηνή της τέχνης του δρόμου στη Γάνδη είναι ζωντανή και ταιριάζει υπέροχα με την ιστορική πόλη.
στοχαστική προσέγγιση
Αυτή η προοδευτική προσέγγιση όχι μόνο διασφάλισε ότι πολλές προσόψεις έχουν ανανεωθεί ζωντανά, αλλά και ότι έχει δημιουργηθεί ένα θετικό πλαίσιο για τους καλλιτέχνες του δρόμου. Χάρη στην πολιτική του δημοτικού συμβουλίου της Γάνδης, και ιδιαίτερα του δημοτικού συμβουλίου Rudy Van Quaquebeke το 1996, υπάρχουν τώρα αρκετές ζώνες ανοχής για τα γκράφιτι που δίνουν στους καλλιτέχνες ένα ασφαλές και σεβαστό μέρος για να επιδείξουν τα ταλέντα τους.
Η ιστορία του γκράφιτι είναι τόσο περίπλοκη όσο και η ίδια η τέχνη. Συχνά θεωρείται ως η φωνή των καταπιεσμένων ή απλώς ως μια εξέγερση ενάντια στο κατεστημένο, το γκράφιτι είχε πάντα μια θέση στην ιστορία των αστικών πολιτισμών. Οι ρίζες του γκράφιτι πηγαίνουν πιο πίσω από ό,τι πολλοί αντιλαμβάνονται, με παραδείγματα πρώιμων «ετικέτες» που άφησαν αρχαίοι πολιτισμοί πριν από χιλιάδες χρόνια. Αλλά ήταν στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα που το γκράφιτι άκμασε πραγματικά, ειδικά σε πόλεις όπως η Νέα Υόρκη και η Φιλαδέλφεια.
Η Γάνδη, με την πλούσια ιστορία και τη δυναμική αστική κουλτούρα της, δεν έμεινε ανέγγιχτη από αυτό το κίνημα. Στις δεκαετίες του '80 και του '90 η πόλη είδε μια αύξηση στα γκράφιτι, τα οποία θεωρούνταν συχνά ως σημάδι παρακμής και εξέγερσης. Πολλά από αυτά τα πρώτα έργα χαρακτηρίστηκαν από πολιτικά μηνύματα, ένα κάλεσμα για κοινωνική δικαιοσύνη ή απλώς έναν τρόπο για τους νέους να αφήσουν το στίγμα τους στην πόλη.
Οι τουρίστες προσελκύονται στους ζωντανούς δρόμους, οπλισμένοι με κάμερες για να απαθανατίσουν κάθε μοναδικό έργο τέχνης.
Ωστόσο, αντί να καταστείλει απλώς αυτή την έκφραση, η Γάνδη επέλεξε μια διαφορετική διαδρομή. Με στόχο τη διατήρηση των ιστορικών του κτιρίων και ταυτόχρονα την παροχή χώρου για αυτή τη νέα μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης, το δημοτικό συμβούλιο εισήγαγε ζώνες ανοχής για το γκράφιτι. Αυτή ήταν μια πρωτοποριακή απόφαση, δίνοντας στους καλλιτέχνες του δρόμου την ελευθερία να δημιουργούν χωρίς φόβο για επιπτώσεις, ενώ προστατεύουν την υπόλοιπη πόλη από ανεπιθύμητες «ετικέτες».
Το αποτέλεσμα? Μια ακμάζουσα κοινότητα καλλιτεχνών του δρόμου που εμπλουτίζουν την πόλη με τα έργα τους. Αυτό που ξεκίνησε ως απλές ετικέτες εξελίχθηκε σε περίπλοκες τοιχογραφίες και εντυπωσιακά κομμάτια που αντιμετώπιζαν κοινωνικά, πολιτικά και πολιτιστικά ζητήματα. Καλλιτέχνες όπως ο Roa, γνωστός για τις μεγάλης κλίμακας απεικονίσεις ζώων του, και ο Bué the Warrior, του οποίου το παιχνιδιάρικο και πολύχρωμο στυλ φωτίζει την πόλη, έχουν μετατρέψει τη Γάνδη σε ένα υπαίθριο μουσείο τέχνης του δρόμου.
