Jim ha se wolris sjoen yn de boppeliedings boppe it spoar earne yn Nederlân, ooievaarsnêsten. Mei de maitiid om de hoeke sjogge we dat gau op in soad plakken wer. It is fansels prachtich om te sjen hoe't in ooievaarspear in húshâlding begjint yn sa'n grut rûn nêst op de boppeliedings fan de treinen. Mar is dit echt sa moai en leuk as wy tinke? ProRail tinkt dêr dúdlik oars oer, want it is net sûnder gefaar en dêr binne allerhanne risiko's oan ferbûn. Sa'n grut nêst is foar in grut part út tûken en weaget maklik hûnderten kilo's.
Dit kin feiligensrisiko's op en om it spoar meitsje. Ut de nêsten kinne takken falle yn de boppelieding. Dy tûken kinne skea oan overhead triedden, dizze tûken kinne ek falle yn spoar switches of falle op foarbygean treinen. Dit soarget dan foar steuringen oan de punten en as der skea is oan de boppeliedings, dan moat it wer reparearre wurde. Om net te ferjitten wat foar skea oan treinen ûntstiet as tûken fan it nêst yn de trein telâne komme.
Dit alles soarget foar ekstra wurk foar ProRail. De ooievaars sels binne ek yn gefaar, der binne folle mear botsingen mei eaiers yn de omkriten dêr't nêsten sitte. De ooievaars kinne ek maklik elektrokuteare wurde trochdat der 1500 volt op de boppelieding stiet. En mei 1500 volt op de boppeliedings kinne de nêsten maklik yn 'e brân slaan, wêrtroch't de boppelieding flink skea oanrjochtet. Uteinlik soargje dizze reparaasjes of storingen foar fertraging op it spoar.
Om't ooievaars in beskerme soart binne, mei ProRail de nêsten net sa gewoan fuorthelje, dêr hawwe se in ûntheffing foar nedich en de nêsten meie pas fuorthelle wurde as se hielendal leech binne. Ek moat ProRail soargje foar ferfangende nêsten foar de ooievaars. Oaievaars wurde lutsen nei oare lokaasjes mei foldwaande ôfstân fan it spoar troch it pleatsen fan nêstposten en topping beammen om it spoar. Oaiers nei in oare lokaasje oanlûke is in ferfeelsum proses, om't se frij húslik binne.
Foto boppe en ûnder: Ronald Wilfred Jansen / Shutterstock.com
