De Amsterdamse aanpak van mobiliteit, zoals aangetoond door de implementatie van de "knip" op de Weesperstraat, illustreert volgens Ploos van Amstel een vastgeroeste manier van denken.
Volgens bedrijfseconoom en lector City Logistics aan de Hogeschool van Amsterdam, Walther Ploos van Amstel, is de ‘knip’ op de Weesperstraat een cruciale omslag in het Amsterdamse mobiliteitsbeleid. De recente debatten over mobiliteit, waarin de wethouder en raadsleden allerlei onderwerpen naar voren brachten, lieten zien dat er weinig vooruitgang wordt geboekt, zelfs ondanks een betere voorbereiding van de wethouder.
Ploos van Amstel stelt dat er een gebrek is aan een integrale visie op mobiliteit en openbare ruimte in Amsterdam. Ondanks dat partijen zoals GroenLinks opkomen voor gemarginaliseerde groepen zoals voetgangers, worden hun belangen niet voldoende gediend.
Belangrijke agendapunten zoals touringcars, luchtkwaliteit, verkeersveiligheid en uitstootvrij verkeer zijn niet behandeld, wat volgens Ploos van Amstel illustratief is voor de afwezigheid van een holistische visie. De implementatie van verschillende beleidsplannen wordt vertraagd doordat de deelplannen niet goed op elkaar aansluiten en de belangen van verschillende stakeholders niet in acht worden genomen.
Ploos van Amstel benadrukt dat de mobiliteitsproblemen in Amsterdam en omstreken zullen escaleren als er geen actie wordt ondernomen. Amsterdam verwacht tegen 2050 250.000 nieuwe inwoners en 200.000 extra banen. Als er niets verandert, stelt hij, loopt het vast.
Hij beschrijft de pilot met de knip op de Weesperstraat als een helder voorbeeld van het gebrek aan visie op mobiliteit en de openbare ruimte. Volgens Ploos van Amstel is een doelgericht mobiliteitsbeleid voor verschillende groepen – waaronder bewoners, werknemers, studenten en bezoekers – noodzakelijk. Bovendien pleit hij voor het identificeren van het soort mobiliteitsgedrag dat gestimuleerd, gefaciliteerd en mogelijk zelfs gereguleerd moet worden.
Oplossingen zouden kunnen bestaan uit het beperken van autobezit en -gebruik, inzetten op deelvervoer, het stimuleren van lopen en fietsen, en het zorgen voor goed openbaar vervoer. Ook het aanpakken van de stadslogistiek, het implementeren van een adequaat taxibeleid en het reguleren van verkeer met ‘smart mobility’ zijn belangrijke stappen.
De komst van de knip op de Weesperstraat markeert een omslagpunt in het Amsterdamse mobiliteitsbeleid.
Bovenal roept Ploos van Amstel op om de ‘hypermobiliteit’ van Amsterdammers aan te pakken. Hij stelt dat er een masterplan nodig is dat richting geeft aan het beleid over voetgangers en fietsers, verkeersveiligheid, autoverkeer en stadslogistiek en vooral voor de inrichting van (nieuwe) buurten.
“Mobiliteit gaat veel verder dan de portefeuille van een enkele verkeerswethouder. Dit raakt ook de ruimtelijke ordening van de stad, de digitalisering en de economie van de stad,” zegt Ploos van Amstel.
Het is hoog tijd voor een masterplan dat de stad en de regio weer met elkaar verbindt en de nadruk legt op nabijheid, verblijven, verplaatsen en beleven. Een masterplan dat gaat over mensen, niet over voertuigen.
De knip op de Weesperstraat wordt gezien als de waterscheiding in het Amsterdamse mobiliteitsbeleid. Voordat we verder gaan, stelt Ploos van Amstel, is een masterplan essentieel. Hij hoopt op een inspirerende verschuiving van zielloos beleid naar een beleid met visie na de implementatie van de knip.
toekomst
De toekomst van de mobiliteit in Amsterdam vereist een visie die verder gaat dan het reduceren van autoverkeer en die rekening houdt met de impact op de levenskwaliteit van de bewoners, de economie van de stad en de toekomstige groei. Deze visie moet ook de uitdagingen op het gebied van digitalisering en ruimtelijke ordening van de stad aangaan. Lokale participatie van bewoners en ondernemers is daarbij essentieel om de plannen in detail uit te werken.
Volgens Ploos van Amstel zal het succes van een dergelijke visie grotendeels afhangen van hoe deze wordt geïmplementeerd binnen de organisatiestructuur van de gemeente. Er moeten voldoende kennis en competenties aanwezig zijn om de gestelde doelen te bereiken.
