Boven elke chauffeur die voor PostNL pakjes rondbrengt staat meestal een onderaannemer die wel een rechtstreeks een contract heeft met PostNL. Veel onderaannemers begonnen zelf als chauffeur maar beheren op de duur een netwerk van chauffeurs. GVA dook in het dossier PostNL en de conclusie is onthutsend. “Zo’n piramidesysteem maakt het bijzonder onoverzichtelijk”, bevestigt ook professor Gevaers tegenover de krant.

blijf vooral thuis

Belt de pakjesbezorger bij jou ook al wel eens wanneer je niet thuis bent dan is de pakjesbezorger naar jou gereden voor niets. Het pakje wordt dan naar een ophaalpunt gebracht en de chauffeur zal voor zijn diensten niet betaald worden. Dat is volgens Nina Bernaerts in haar artikel in de Gazet van Antwerpen al een eerste vaststelling. Ben je wel thuis om je pakje in ontvangst te nemen dan verdient de bezorger in het beste geval één euro.

Pakjesdiensten liggen al langer onder vuur vanwege hun ondoorzichtige structuur van werken. Een soort van piramide, wie aan de top staat verdient het meest. Wie de pakjes levert en onderaan de ladder staat dus verdient bijna niets. Dat PostNL er ook geen overzicht over heeft is dan ook een doorn in het oog van het gerecht. Die viseert daarom nu de bestuurders en niet de onderaannemers.

Stelselmatig bleken onderaannemers vast te zitten aan wurgcontracten die telkens opnieuw werden heronderhandeld. Het gevolg is een enorm ondoorzichtelijk netwerk die op hun beurt ook weer een netwerk uitbouwen. Iemand moet geld verdienen en iemand moet de pakjes bezorgen. Lees het volledige verhaal van Bernaerts (GVA) hier.

Lees ook: PostNL, een wake-upcall voor verwende consumenten