Toplu ulaşımda personel sıkıntısı artmaya devam ederken, CBR ve benzeri kuruluşlar sürücü belgesi alma yolunda gereksiz engeller yarattığı gerekçesiyle eleştiriliyor.
Toplu taşıma, işe veya eğlenceye giden yolunuzu kolaylaştırıyorsa, otobüs şoförlerinin ve diğer toplu taşıma profesyonellerinin artan eksikliğini fark etmişsinizdir. Basit bir görev gibi görünüyor: ehliyet alın ve yola çıkın. Ancak gerçek asi olduğunu kanıtlıyor. Profesyonel sürücülük kariyerine giden bu yolda engellerden biri, yolda kalite ve güvenliği garanti etmesi gereken kuruluş olan Merkezi Ehliyet Kurumu'dur (CBR). Ancak birçok kişi CBR'nin çıtayı çok yükseğe koyduğuna inanıyor.
Güvenliğin tavizsiz bir konu olduğunu iddia edebilirsiniz, haklısınız. Ancak adayın yeni bir direksiyon sınavı şansı için aylarca beklemesini gerektiren bir sistemle karşı karşıya kalındığında, sürecin verimliliği ve adaleti sorgulanmaya başlıyor. Sorun, CBR'nin büyük bir sınav görevlisi eksikliğiyle karşı karşıya kalması nedeniyle daha da kötüleşiyor. Bu, başarısız olan bir adaya yeni bir şans verilmeden önce üç aya kadar çıkabilen bekleme sürelerine yol açmaktadır.
Soğuk ve yağmurlu bir sabah, trafiğin yoğun olduğu saatlerde otobüsü beklemek ve bilgi ekranında "Üzgünüm, otobüs dolu" yazısıyla otobüsün geçişini izlemekten daha sinir bozucu bir şey yoktur. Bu sadece boşa harcanan bir zaman meselesi değil, aynı zamanda işe gidip gelenler arasında güçsüzlük ve rahatsızlık hissini de arttırıyor. Daha da kötüsü, toplu taşımadaki personel sıkıntısı nedeniyle gelmesi gereken bir sonraki otobüsün zamanında gelmemesidir.
Sürüş testinin kalitesi de sorgulanabilir. Başarıyı veya başarısızlığı ne belirler? Sınavı yapan kişinin subjektif değerlendirmesi mi, günün saati mi, yoksa adayın gerçek becerisi mi? Peki ya birisi sinirleri nedeniyle başarısız olursa? Neyse ki CBR, beş yıl içinde dört kez başarısız olanlara başarısızlık korkusu sınavı ve sürüş becerilerine yönelik özel bir ileri sınav gibi alternatifler sunuyor. Ancak bu sistemin altta yatan sorunların çözümünde etkisiz olduğu görülüyor.
Tekrarlanan sınavların mali yönü de unutulmamalıdır. Adaylar öğrenim ücretlerinden kolayca 8000 Euro'dan fazlasını kaybedebilirler. Üstelik zaman kaybı ve aday üzerindeki psikolojik etki gibi gizli maliyetlerden bahsetmedik bile.
başarı oranı
RTL News'in araştırması gösteriyor ki geçiş oranları sınav görevlileri arasında ve hatta erkek ve kadın adaylar arasında büyük farklılıklar gösterir. Bu tutarsızlıklar, CBR'de nesnellik ve şeffaflık eksikliğinin altını çiziyor. Ayrıca LBKR ticaret birliğinden gelen ve CBR'nin başarı oranlarını düşürdüğünü iddia eden mektup var. yapay olarak düşük Çok fazla adayın geçmesine izin veriyorlarsa sınav görevlilerine 'koçluk yaparak'.
Üç aya varan bekleme süreleri, yalnızca aday için değil, halihazırda profesyonel sıkıntısı çeken tüm toplu taşıma sistemi için de ek yük oluşturuyor.
Otobüs ve tramvay şoförlerinin sayısının giderek artması ulaştırma sektöründe alarm zilleri çalıyor, ancak Merkezi Ehliyet Kurumu (CBR) ve diğer otoritelerin katı gereklilikleri ve prosedürleri adayları seçmek yerine cesaretlerini kırıyor gibi görünüyor. En önemli darboğazlardan biri, geçme oranının yasal olarak %50,2 olarak belirlendiği CBR tarafından yapılan sıkı testlerdir. Ancak bu rakam tartışmasız değil: LBKR ticaret birliği, bu standardın üzerinde puan alan sınav görevlilerine geçme oranını düşürmek için bir koç atandığına dikkat çekiyor. Öyle görünüyor ki kotalar ve istatistikler karar almada insan faktörünü ortadan kaldırıyor.
Viyana testi
Bu bürokratik bataklık, sınav görevlilerinin eksikliği nedeniyle daha da kötüleşiyor ve adayların tekrar sınavı için üç aya kadar beklemesine neden oluyor. Katı kurallar ve testlerden hayal kırıklığına uğrayanlar sadece hevesli otobüs şoförleri değil. MKB-Metropolis Amsterdam'ın başkan yardımcısı Guido Frankfurther, Belediye Taşımacılık Şirketi'nin (GVB) bir seçim yöntemi olan 'Viyana testinde' başarısız oldu. 40 yıllık sürüş deneyimine ve tramvay simülatöründe kanıtlanabilir yetkinliğine rağmen zorlu sınavda başarısız oldu.
Frankfurther, başarısız olan pek çok başvurucudan sadece biri: 1.000 başvurudan yalnızca 12'si tramvaya bindi. Bu durum personel eksikliğini daha da artırıyor, bu da toplu taşıma şirketlerinin seferleri iptal etmek zorunda kalması anlamına geliyor. Düzenlemeler kaçınılmaz görünüyor. A olası çözümFrankfurther'a göre, adayları direksiyon sınavına hazırlayabilecekleri gibi, adayları 'Viyana sınavına' hazırlamak için kurslar sunmak olabilir.
"Bu şekilde, musluk açıkken paspas yapmak doğal bir mesele olarak kalıyor ve GVB, 2024 Ulaşım Planı'nın uygulanması için yeterli paranın olduğu şu anda bile gezileri iptal etmek zorunda kalıyor." Bu hafta, Hollanda'daki diğer birçok toplu taşıma şirketinin de aynı personel sıkıntısı yaşadığı ortaya çıktı.
Frankfurther, ulusal kuralların bir nedenden dolayı var olduğunu da kabul ediyor. "Bu kuralların yeniden gözden geçirilmesi gerektiğini düşünüyorum. Ancak kısa vadede GVB'ye bir kurs açmasını tavsiye etmek istiyorum. başvuranlar Viyana sınavını geçmek için. Ayrıca direksiyon sınavına ve final sınavına da hazırlanabilirsin, değil mi?"
2023 yılında hala gece yarısı ile sabah 06:00 arasında çevrimiçi olarak kapalı olan CBR, çalışma süreçlerine ilişkin şeffaflığı artırabilir. Ancak her şeyden önce katı gereklilikler ile pratik ihtiyaçlar arasında bir denge bulunmalıdır. Güvenlik her zaman önce gelmelidir, ancak şu anki durumda CBR, daha güvenli trafiğe katkıda bulunmaktan ve personel sıkıntısına çözüm bulmaktan daha fazla engel yaratıyor gibi görünüyor.
Başarısızlık korkusu, toplu taşıma personelinin sınav sürecinde ağır basan bir faktördür ve Merkezi Ehliyet Bürosu (CBR) bu konuyu tam olarak ele alıyor gibi görünmüyor. Başarısızlık korkusu sınav sırasında performansın düşmesine neden olabilir, bu da başarısız olma olasılığını artırır ve dolayısıyla yeniden sınav için zaten uzayan bekleme sürelerini daha da uzatır. Başarısızlık korkusunun başarı oranını etkilemesi, halihazırda nitelikli personel sıkıntısı çeken bir sektörde finansal yüklerin artmasından iş gücünün daha da azalmasına kadar zincirleme sorunlar yaşanmasına neden olabiliyor.
BNOR
CBR'nin bununla mücadele etmek için BNOR (Sürüş Becerileri İlave Denetim Bürosu) şeklinde bir önlemi vardır. Belirli bir süre içerisinde birden fazla kez sınavda başarısız olan adaylara sunulan alternatif yoldur. BNOR'un arkasındaki fikir asildir: korkulu adayların başarılı olmasına yardımcı olacak daha kişisel ve sabırlı bir yaklaşım. Bununla birlikte, BNOR'a erişim sıkı bir şekilde düzenlenmiştir ve genellikle yalnızca bir adayın üç kez başarısız olması durumunda mümkündür. Bu nedenle, bu sadece tekrarlanan başarısızlık damgasını beraberinde getirmekle kalmayıp aynı zamanda uygun adayların daha önceki sınav denemeleri için önemli meblağlar harcamış olması nedeniyle mali yükü de artıran bir seçenektir.
Bu nedenle asıl soru, BNOR sürecinin son çare olarak değil, önleyici tedbir olarak daha erken ve daha esnek bir şekilde kullanılıp kullanılamayacağıdır. Daha proaktif bir yaklaşım, yalnızca daha fazla adayın başarısızlık korkusunun üstesinden gelmesine yardımcı olmakla kalmaz, aynı zamanda birden fazla sınav girişiminden kaynaklanan bekleme sürelerinin ve mali yükün azaltılmasına da yardımcı olabilir.
Başarısızlık korkusunun ve BNOR sürecinin, toplu taşımadaki personel eksikliğinin daha geniş bir yelpazesindeki rolü, daha incelikli ve insan odaklı bir yaklaşım ihtiyacını vurgulamaktadır. Bu, dengeli ve etkili bir çözüme ulaşmak için CBR, toplu taşıma şirketleri ve ticaret birlikleri arasında çok yönlü bir diyaloğun öneminin altını çizmektedir.
