Wellicht is het u ook al opgevallen dat de meeste bestelbusjes van pakketdiensten van voor tot achter onder de beschadigingen zitten. De rijkunsten van de meeste chauffeurs zijn geen uithangbord voor het bedrijf en hun bestelbus is daarvan het bewijs. Opvallend zijn de witte anonieme busjes die zonder enige reclame door de woonwijken scheuren. Je moet er niet aan denken dat de chauffeur in een woonerf notabene met zijn grote bus een kind raakt.
Wanneer je ze er op aanspreekt is het excuus van de chauffeur maar al te vaak dat het druk is of je krijgt een grote mond terug. We moeten uiteraard niet alle bezorgers over dezelfde kam scheren. Toch is er werk aan de winkel voor de bedrijven die deze roekeloze rijders inhuren. Ze zijn vaak de schrik van de straat.
irritatie alom
Parkeren op fietspaden en straten blokkeren is standaard. Een andere bezorger parkeert zijn bus midden in een bocht van 90 graden. Immers moeten de pakjes worden bezorgd. En dan mag je nog van geluk spreken dat ze langs komen. Velen ontvangen een bericht dat men helaas voor de gesloten deur stond, en dat terwijl je de gehele dag zat te wachten op de bezorging. Track & Trace codes die niet werken zijn vaak een voorteken dat je pakje ergens in een depot ligt te wachten op een volgende dag. Pakketten worden bezorgd zonder aan te bellen en tref je aan voor de deur zonder enige mededeling. Coördinaten van afleveren kloppen niet en een handtekening zetten voor ontvangst is er al helemaal niet meer bij. Kortom het is dringend tijd dat deze sector onder een vergrootglas komt te liggen.
uitkering ontvangers rijden in bezorgbussen
Toch ligt niet alle schuld bij de chauffeurs. Intussen moeten pakketbezorgers elke dag voor minder geld harder werken. Al jaren is bekend wat er mis is in de branche, maar er verandert bijna niks. Bezorgers moeten steeds meer pakketjes in dezelfde tijd moeten bezorgen. Dat krijg je met beloftes als morgen in huis en gratis bezorging. Want dat willen we toch allemaal? Wanneer Vlaamse inspecteurs en rechercheurs eerder dit jaar het sorteercentrum van PostNL in Mechelen binnenvielen, konden ze niet geloven wat ze aantroffen. Van de 23 gecontroleerde koeriers, die hun pakketten kwamen ophalen, werkten er 11 ‘zwart’. Ze verdienen regelmatig onder het minimumloon. En de werkdruk is hoog – sommigen pauzeren amper.
Ook in Nederland doet PostNL het niet beter. Uit onderzoek van de Inspectie SZW bleek eind vorig jaar dat 9 op de 10 koeriersbedrijven in Nederland hun zaken niet op orde hebben – óók PostNL. Werklozen die een uitkering ontvangen rijden in bezorgbussen, chauffeurs zonder geldige verblijfspapieren, fictieve ondernemingen die geld wegsluizen.
