Osoby o zwiększonym ryzyku wykluczenia cyfrowego, takie jak osoby starsze lub osoby z niskim poziomem umiejętności czytania i pisania, doświadczają zalet, ale i wad cyfryzacji w transporcie publicznym. Podobnie jak inne grupy ludzi, korzystają z wygody cyfrowych informacji o podróży i opcji płatności. Jednocześnie napotykają problemy, częściowo dlatego, że niektórzy mają ograniczone umiejętności cyfrowe lub nie mają odpowiedniego smartfona lub komputera.
Jest to oczywiste z Badania „Integracyjny system transportu publicznego w erze cyfrowej: na dobrej drodze?” Knowledge Institute for Mobility Policy (KiM), który w swoim raporcie (i broszurze) także przedstawia szereg propozycji obniżania barier cyfrowych w transporcie publicznym.
Brak lub ograniczone umiejętności cyfrowe
Cyfryzacja w transporcie publicznym oferuje wyraźne korzyści dla większości ludzi. Dla nich podróż komunikacją miejską jest łatwiejsza ze względu na dostępność cyfrowych informacji o podróży na smartfonie oraz możliwość zakupu biletów online.
Około 3 miliony Holendrów, 1 na 6, nie ma żadnych umiejętności cyfrowych lub ma ograniczone umiejętności. Są to osoby niskopiśmienne, ale także niektóre osoby starsze, osoby o niższym poziomie wykształcenia, osoby z grup mniejszościowych oraz osoby z problemami w nauce i komunikacji. Należą do grup o podwyższonym ryzyku wykluczenia cyfrowego, gdyż niektórym z nich trudniej jest uczestniczyć w społeczeństwie cyfrowym. Obejmuje to korzystanie z transportu publicznego.
Osoby z tych grup również czasami czują się mniej komfortowo z zasobami cyfrowymi. Może to sprawić, że będą bardziej zależni od innych, co spowoduje mniejszą samodzielność. Nieodpowiednie zaprojektowanie produktów i usług w transporcie publicznym również uniemożliwia im ciągłe korzystanie z innowacji. Niektóre problemy, które pojawiają się w wyniku cyfryzacji w transporcie publicznym, są głęboko zakorzenione i dlatego trudne do rozwiązania dla podmiotów z sektora, takie jak ubóstwo.
Pomoc innych
Aby móc nadal korzystać z transportu publicznego, osoby o podwyższonym ryzyku wykluczenia cyfrowego często opracowują sposoby radzenia sobie z cyfryzacją. Powszechnym sposobem na pokonanie barier cyfrowych jest skorzystanie z pomocy innych. Na przykład członek rodziny, który pomaga kupić bilet przez Internet lub współpodróżujący, którzy pomagają w obsłudze automatu biletowego na stacji.
Wskazówki dotyczące rozwiązania
KiM przedstawia różne sugestie dotyczące zapewnienia dostępności transportu publicznego dla osób ze zwiększonym ryzykiem wykluczenia cyfrowego. Na przykład przewoźnicy mogą brać te osoby pod uwagę przy przekazywaniu informacji. Dotyczy to również programistów projektujących automat biletowy lub aplikację podróżną. Utrzymanie analogowych alternatyw, takich jak kasa biletowa lub sklepy, w których sprzedawane są bilety, może również pomóc w zapobieganiu wykluczeniu cyfrowemu. Według KiM, szkolenia mogą obniżyć bariery dla potencjalnych użytkowników, ale mogą także uświadomić pracownikom firm transportowych wyzwania, przed którymi stoją osoby z niewielkimi umiejętnościami cyfrowymi.
Czytaj także: Bezpłatne przejazdy komunikacją miejską
