Jeśli Egipt zamknie przejście graniczne w Rafah, główny punkt wejścia Gazańczyków do Egiptu, znacznie utrudni to mieszkańcom wyjazd teraz, gdy kraj jest w stanie wojny z Izraelem.
Niedawna eskalacja przemocy i napięć między Izraelem a Gazą wpływa na mobilność w obu regionach i konieczne jest zrozumienie tych skutków w kontekście. Mobilność jest istotną częścią codziennego życia ludzi na całym świecie, a region Izrael-Gaza nie jest wyjątkiem. Zdolność mieszkańców Strefy Gazy do ucieczki zależy od kilku czynników, w tym od dostępności przejść granicznych.
przejścia graniczne
Strefa Gazy ma tylko dwa główne przejścia graniczne: Erez z Izraelem i Rafah z Egiptem. Jeśli Egipt zdecyduje się zamknąć przejście w Rafah, Gazańczycy stracą główną alternatywną trasę poza pasem. To przejście graniczne było również otwierane i zamykane w przeszłości w sposób nieprzewidywalny, w zależności od sytuacji politycznej i bezpieczeństwa między Gazą a Egiptem.
Chociaż Izrael ma dobrze rozwiniętą i rozległą sieć transportu publicznego, Gaza cierpi z powodu ograniczonych zasobów i infrastruktury.
Druga droga ucieczki jest jeszcze trudniejsza, jeśli nie niemożliwa. Przejście graniczne Erez z Izraelem jest ściśle kontrolowane przez władze izraelskie. W przeszłości w ramach tego przejścia do Izraela mogły wjeżdżać wyłącznie osoby posiadające specjalne zezwolenia (takie jak pacjenci, dziennikarze, pracownicy organizacji pozarządowych i inne). W okresach wzmożonego napięcia lub konfliktu dostęp jest ograniczony lub całkowicie zablokowany.
Gaza
Poza tymi dwoma ważnymi przejściami nie ma innych oficjalnych wyjść ze Strefy Gazy. Chociaż w przeszłości między Gazą a Egiptem istniały tunele przemytnicze, wiele z nich zostało zniszczonych przez władze egipskie, a ponadto są one niebezpieczne i nieoficjalne. Gaza stoi przed kilkoma wyzwaniami w zakresie mobilności. Ze względu na lata blokady i ograniczone zasoby, obszar ten posiada ograniczoną infrastrukturę transportu publicznego.
Dostępnych jest jednak kilka nieformalnych środków transportu, takich jak taksówki i riksze, z których powszechnie korzystają miejscowi. Jeśli chodzi o lotnictwo, Gaza ma ograniczony dostęp. Międzynarodowy port lotniczy im. Jasera Arafata, niegdyś duma Strefy Gazy, został zniszczony w 2001 roku i od tego czasu nie został odbudowany. W związku z tym Strefa Gazy jest w dużej mierze zależna od przejść granicznych z Izraelem i Egiptem w przypadku podróży zagranicznych.
Izrael
W ostatnich latach Izrael poczynił znaczne inwestycje w rozwój i rozbudowę sieci transportu publicznego. Tramwaje w miastach takich jak Jerozolima również odegrały ważną rolę w łagodzeniu zatorów komunikacyjnych i zapewnianiu mieszkańcom i gościom alternatywnego środka transportu.
Ponadto lotnictwo odgrywa kluczową rolę w połączeniach Izraela ze światem zewnętrznym. Lotnisko Ben Guriona, położone niedaleko Tel Awiwu, jest głównym międzynarodowym lotniskiem w kraju i co roku obsługuje miliony pasażerów. Sektor lotniczy stale dostosowuje się do zmieniającej się sytuacji w zakresie bezpieczeństwa w regionie, stosując rygorystyczne środki bezpieczeństwa, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno podróżnym, jak i krajowi.
Na przykład sieć kolejowa kolei izraelskich przeszła kilka rozbudów, co oznacza, że można teraz dotrzeć do niepołączonych wcześniej miast i regionów w sposób wydajny i oszczędzający czas.
To, co ktoś uważa za „granice” Izraela, może się znacznie różnić w zależności od przekonań i perspektyw politycznych. Izrael ma zachodnie wybrzeże wzdłuż Morza Śródziemnego. Granice lądowe Izraela są wynikiem wydarzeń historycznych, wojen i porozumień dyplomatycznych od momentu powstania państwa w 1948 r. Granice Izraela, szczególnie w odniesieniu do terytoriów palestyńskich, zawsze były źródłem ciągłej debaty politycznej i konfliktów.
przez granice
Północna granica z Libanem została określona na mocy francusko-brytyjskiego porozumienia granicznego z 1923 r., a później stała się znana jako „niebieska linia”, zwłaszcza po wycofaniu się Izraela z południowego Libanu w 2000 r. Północno-wschodnia granica z Syrią, Wzgórza Golan, to obszar Izrael zdobyty od Syrii podczas wojny sześciodniowej w 1967 r. i nadal będący terytorium spornym. Izrael zaanektował Wzgórza Golan w 1981 r., ale aneksja ta nie została uznana na arenie międzynarodowej. Linia zawieszenia broni między Izraelem a Syrią, ustanowiona po wojnie Jom Kippur w 1973 r., jest często nazywana „fioletową linią”.
Wschodnia granica z Jordanią to granica między Izraelem a Jordanią ustanowiona w izraelsko-jordańskim traktacie pokojowym z 1994 r. Dużą część tej granicy stanowią rzeka Jordan i Morze Martwe. Południowa granica z Egiptem została utworzona po wojnie sześciodniowej w 1967 r. Izrael zajął pustynię Synaj, ale zwrócił ją Egiptowi po porozumieniu z Camp David w 1978 r. i późniejszym traktacie pokojowym z 1979 r. Uznana na arenie międzynarodowej granica między Izraelem a Egiptem biegnie od najbardziej wysuniętej na południe punkt Strefy Gazy do Morza Czerwonego w Ejlacie i egipskim mieście Taba.
