W związku z wczorajszym dużym napływem osób ubiegających się o azyl, w Ter Apel przebywają 2.032 osoby. Zatem pomimo wszelkich wysiłków nie udało się zastosować się do postanowienia sądu nakazującego zmniejszenie tej liczby do mniej niż 2.000 osób.
Presja na holenderskie ośrodki przyjmowania azylantów osiąga punkt krytyczny obecnie, gdy wydaje się, że ponad połowie obecnych ośrodków przyjmowania azylantów grozi zamknięcie do końca tego roku. Według ostatnich danych, wymagany według gazety Trouw w Centralnej Agencji ds. Przyjmowania Osób Ubiegających się o Azyl (COA), 180 z 326 ośrodków przyjmowania azylantów wkrótce zostanie zamkniętych ze względu na wygaśnięcie umów. Dotyczy to nie tylko zwykłych ośrodków recepcyjnych, ale w szczególności miejsc awaryjnych, takich jak puste budynki, hale sportowe, statki i namioty, które łącznie stanowią około 24.000 65.000 z XNUMX XNUMX dostępnych miejsc recepcyjnych.
Sytuacja ta stawia COA i rząd holenderski przed poważnym wyzwaniem. Wraz ze wzrostem zapotrzebowania na schroniska istnieje ambitny plan zwiększenia liczby schronisk do 96.000 2025 w przyszłym roku. Niedawno wprowadzona ustawa o dystrybucji, która zobowiązuje gminy do udziału w realizacji przyjmowania azylantów, odgrywa kluczową rolę w tych wysiłkach. Jednak wdrożenie tej ustawy i utworzenie niezbędnych miejsc schronienia ma potrwać do połowy XNUMX roku.
Sytuacja w Ter Apel, gdzie ultimatum sądowe ogranicza zdolność przyjmowania maksymalnie dwóch tysięcy cudzoziemców, podkreśla pilność sytuacji. Pojemność została przekroczona i mamy do czynienia z codziennym napływem od stu do dwustu osób ubiegających się o azyl COA pod dużą presją, aby spełnić wymogi prawne. Konsekwencje są poważne: kara w wysokości 15.000 1,5 euro za każdy dzień przekroczenia limitu, maksymalnie do XNUMX miliona euro.
W odpowiedzi Milo Schoenmaker, przewodniczący COA, podkreśla złożoność sytuacji i potrzebę zrównoważonych rozwiązań. „Ciężko pracujemy, aby zastosować się do orzeczenia sędziego i poprawić sytuację w Ter Apel. Nie ma prostych rozwiązań stojących przed nami wyzwań, a niedobór schronisk pozostaje ciągłym problemem” – mówi Schoenmaker.
Apel ustępującego sekretarza stanu Erica van der Burga skierowany do prowincji o utworzenie schronisk lub pozostawienie istniejących schronisk awaryjnych nie przyniósł jak dotąd żadnego odzewu. Podkreśla to złożoność problemu i potrzebę skoordynowanego podejścia zarówno na poziomie lokalnym, jak i krajowym.
Sytuacja ta wymaga natychmiastowej i skoordynowanej reakcji wszystkich zaangażowanych stron. Znalezienie równowagi między przestrzeganiem zobowiązań międzynarodowych a zapewnieniem bezpieczeństwa i dobrostanu zarówno osób ubiegających się o azyl, jak i społeczności lokalnych jest wyzwaniem wymagającym wspólnego zaangażowania. Nadchodzący okres pokaże, czy Holandia będzie w stanie w dalszym ciągu zapewniać humanitarne i sprawiedliwe przyjmowanie osób ubiegających się o azyl.
