Wzrost lotnictwa w Holandii powinien być dozwolony tylko wtedy, gdy zmniejszy się emisja azotu, tak jak ma to miejsce w innych sektorach. Jest to opinia Rady Doradczej ds. Problemów Azotowych, która na wniosek Gabinetu wydaje dziś porady dotyczące sektora lotniczego w związku z problemem azotu.
Rozwiązanie problemu azotu wymaga, aby każdy sektor emitujący azot przyczyniał się w zrównoważony sposób do rozwiązań. Tak napisała Rada Doradcza ds. Problemów Azotu we wrześniu 2019 r., Kierowana przez przewodniczącego Johana Remkesa, w pierwszej radzie „Nie wszystko jest możliwe”. W październiku ubiegłego roku minister Schouten zwrócił się do komitetu doradczego, aby - na wczesnym etapie przygotowywania raportu końcowego, który zostanie opublikowany w maju 2020 r. - przedstawił porady dotyczące lotnictwa.
Obraz sektora lotniczego
Sektor lotniczy jest postrzegany jako sektor, który w istotny sposób przyczynia się do problemu azotu. Rada Doradcza może sobie wyobrazić ten obraz, ponieważ sektor lotniczy w znacznym stopniu przyczynia się do emisji CO2, cząstek stałych i zanieczyszczenia hałasem. Rada Doradcza przeprowadziła szeroko zakrojone badania dotyczące udziału sektora lotniczego w emisji azotu. To badanie pokazuje, że wkład sektora lotniczego w emisje azotu jest ograniczony, ale wyższy niż zgłoszono. Oznacza to, że obraz lotnictwa jako głównego zanieczyszczenia azotem jest niezgodny z rzeczywistością.
Emisje azotu z sektora lotniczego są ograniczone, ale wyższe niż zgłoszono
W przypadku sektora lotniczego odnotowano udział w emisji azotu w wysokości 0,1%. Patrzy tylko na emisje z lotów do iz holenderskich lotnisk, na wysokości do 3.000 stóp. Rada doradcza jest jednak zdania, że należy wziąć pod uwagę wszystkie opady atmosferyczne, które lądują w Holandii w wyniku lotnictwa. A zatem także emisje z lotnictwa z wyższych warstw powietrza (powyżej 3.000 stóp), ponieważ powyżej tego limitu dużo azotu pochodzi z lotnictwa. Udział sektora lotniczego w opadach azotu w Holandii wynosi zatem między 0,7 a 1,1% całkowitej emisji i odpowiada 12–19 molom N / ha / rok.
Emisje powyżej 3.000 stóp są trudne do odniesienia do źródeł odpowiedzialnych za emisje azotu. Biorąc pod uwagę spodziewany autonomiczny wzrost ruchu lotniczego, depozycja atmosferyczna wzrośnie powyżej 3.000 stóp. Holandia nie może bezpośrednio wpłynąć na ten wzrost i będzie musiała zostać omówiona na arenie międzynarodowej.
Lotnictwo to sektor wzrostu
Lotnictwo w Europie rozwijało się w ostatnich dziesięcioleciach. Na przykład zgłoszone emisje wzrosły o 1990% między 2005 a 85 r. I ponownie o 2005% między 2017 a 25 r. Ze względu na spadek w wielu innych sektorach względny udział sektora lotniczego zwiększył się czterokrotnie od 1990 r., Pomimo zmniejszenia emisji na ruch lotu. Oznacza to, że wzrost ruchu lotniczego jest większy niż spadek emisji.
Zrównoważony wkład sektora lotniczego
Rada Doradcza uważa za sprawiedliwe wobec innych sektorów, że zakres emisji dla sektora lotniczego również jest ograniczony. Pożądany wzrost Schiphol i otwarcie lotniska Lelystad będzie wówczas możliwe tylko wtedy, gdy zmniejszy się emisja azotu w sektorze lotnictwa jako całości. Dlatego Rada Doradcza zaleca, aby konsekwencje dla emisji azotu były w pełni, w pełni i w pełni ocenione przy podejmowaniu decyzji o pożądanym wzroście Schiphol i otwarciu lotniska Lelystad.
Możliwe środki
W szczególności na lotniskach i wokół nich Rada Doradcza dostrzega możliwości ograniczenia emisji. Na przykład w przypadku kołowania elektrycznego, odnowienia floty za pomocą bardziej wydajnych i lżejszych samolotów, zmniejszenia liczby lotów, zakazu zanieczyszczania samolotów za pomocą systemu bonus / malus i stymulowania lotów szybowcowych w celu zmniejszenia zużycia paliwa i hałasu. Ponadto można zmniejszyć emisje z ruchów transportowych do i z lotniska, zmniejszając emisje związane z rozwojem lotniska.
Jeśli to nie wystarczy, sektor lotniczy musi przyczynić się do zmniejszenia emisji z innych sektorów, zanim sam będzie mógł się rozwijać. Dotyczy to związanych z portem lotniczym (ekonomicznych) działań portu lotniczego (jako firmy), takich jak ruch drogowy do i z portu lotniczego, tak aby w bilansie zmniejszyć emisje.
Czytaj także: Emisje azotu wymagają środków nadzwyczajnych
