Mobilność kobiet to nie tylko problem kobiet. Ma to dalekosiężne konsekwencje dla naszych systemów politycznych, wzrostu gospodarczego i dobrobytu przyszłych pokoleń.
Codzienne dojazdy do pracy to dla nas całkiem normalne pojęcie, ale dla kobiet w afrykańskich miastach transport miejski stanowi złożony labirynt zagrożeń i wyzwań. To jest po raz kolejny oczywiste cenny egzemplarz autorstwa Esthelyne Dusabe i Tu-Tho Thai w TheCityFix, internetowym źródle najnowszych wiadomości i analiz na temat zrównoważonego rozwoju i rozwoju obszarów miejskich. Krótko podsumowujemy ich artykuł i zauważamy, że dla kobiet w afrykańskich miastach korzystanie z transportu publicznego jest często codzienną konfrontacją z niepewnością i niedostępnością.
Od momentu wejścia do minibusa, tuk-tuka czy autobusu stają przed szeregiem dodatkowych problemów. Wybór najbezpieczniejszej trasy na przystanek autobusowy czy zabranie ze sobą dziecka to tylko niektóre z wielu rozważań, jakie kobiety podejmują przed podróżą. Obawy te pogłębiają się jeszcze bardziej, gdy mają do czynienia z przepełnionymi autobusami i pociągami, w których przestrzeń osobista jest często naruszana w wyniku molestowania seksualnego lub jeszcze gorszych sytuacji.
Pomimo wysiłków podejmowanych w ramach inicjatyw takich jak coroczna konferencja TUMI „Kobiety Mobilizują Kobiety”, szczególne potrzeby kobiet i dziewcząt w zakresie bezpieczeństwa i dostępu pozostają niezaspokojone, co utrudnia ich wzmocnienie pozycji ekonomicznej. Niedawne badania przeprowadzone w miastach takich jak Kampala w Ugandzie i Nairobi w Kenii ujawniają alarmujące statystyki, według których ponad 80% ankietowanych kobiet doświadczyło molestowania seksualnego podczas korzystania z transportu publicznego.
Wpływ niebezpiecznego transportu publicznego obejmuje ograniczenie dostępu kobiet do edukacji, zatrudnienia i innych możliwości; szacuje się, że ograniczony dostęp do bezpiecznego i niezawodnego transportu zmniejsza udział kobiet w rynku pracy o 16,5%.
Miasta na całym świecie poczyniły znaczne postępy w zwiększaniu bezpieczeństwa kobiet na ulicach i transporcie publicznym.
Szereg wyzwań, takich jak nieodpowiednie gromadzenie danych, ograniczona wola polityczna i nieodpowiednia infrastruktura, utrudnia opracowanie skutecznych rozwiązań. Innowacje w miastach na całym świecie pokazują jednak, że zmiana jest możliwa. Projekty w Maltepe w Stambule i Zapopan w Meksyku znacznie poprawiły bezpieczeństwo i dostępność dla kobiet poprzez poprawę infrastruktury i wdrożenie narzędzi technologicznych, takich jak aplikacja Nina w Fortaleza w Brazylii, która umożliwia pasażerom zgłaszanie przypadków molestowania seksualnego.
przykłady
Te międzynarodowe przykłady oferują cenne lekcje dla afrykańskich miast. Dzięki planowaniu i polityce uwzględniającej problematykę płci miasta mogą stworzyć bardziej włączające i bezpieczniejsze systemy transportu publicznego. Systematyczne podejście, które kładzie nacisk na różnorodność w zespołach, szuka wsparcia politycznego i gromadzi dane zróżnicowane ze względu na płeć, jest niezbędne do opracowania skalowalnych rozwiązań w zakresie mobilności, które wzmacniają pozycję kobiet i tworzą miasta włączające.
Oczywiste jest, że nadal pozostaje wiele do zrobienia, aby zapewnić kobietom bezpieczeństwo i dostępność transportu publicznego. Podejście partycypacyjne, które priorytetowo traktuje potrzeby kobiet w zakresie bezpieczeństwa i dostępu do systemów transportu publicznego i przestrzeni publicznej, ma kluczowe znaczenie. Konsekwentne uwzględnianie potrzeb uwzględniających problematykę płci w planowaniu infrastruktury transportowej, kształtowaniu polityki lokalnej i praktykach miejskich jest niezbędne do stworzenia bardziej włączającego i równego dla wszystkich społeczeństwa.
Auteurs
Estelyne Dusabe, jest specjalistą ds. projektów mobilności miejskiej m.in WRI Afryka en Tu Tho Thai jest kierownikiem projektu i ekspertem w zakresie technologii informatycznych dla transportu publicznego (ITxPT). CityFix to internetowe źródło najświeższych wiadomości i analiz na temat zrównoważonego rozwoju i rozwoju miast. Uruchomiona w 2007 roku witryna łączy globalną sieć pisarzy, urbanistów, projektantów, inżynierów i obywateli pracujących na rzecz poprawy jakości miast jako miejsc do życia.
