Podczas gdy król Willem Alexander skraca wakacje po rezygnacji rządu, lider D66, Jan Paternotte, zarzuca Rutte'owi, że nie jest przygotowany na osiągnięcie kompromisu w celu przełamania impasu politycznego.
Gabinet Rutte IV mógł upaść, ale nie oznacza to, że system holenderskiego rządu utknie w martwym punkcie. Wręcz przeciwnie, kraj nadal funkcjonuje nawet w okresie zmian politycznych.
Nie do pogodzenia stanowiska w sprawie polityki azylowej między VVD i CDA z jednej strony a D66 i ChristenUnie z drugiej doprowadziły do upadku rządu Rutte IV. Chęć VVD i CDA do ograniczenia napływu imigrantów spotkała się z ostrym sprzeciwem ich koalicjantów, co doprowadziło do impasu politycznego i ostatecznie do rozwiązania gabinetu. Ten zwrot polityczny oznacza, że Holendrzy znów szykują się do pójścia do urn.
Ten trudny okres w holenderskiej polityce jest okazją do refleksji i ponownej oceny.
Gabinet Rutte IV pozostaje na swoim miejscu i zajmuje się wszystkimi codziennymi sprawami niezbędnymi do utrzymania funkcjonowania kraju. Oznacza to, że trwające projekty, usługi społeczne, edukacja, opieka zdrowotna, organy ścigania i inne krytyczne usługi rządowe będą nadal działać normalnie. Chociaż gabinet dozorcy niechętnie przyjmuje nowe przepisy, nie jest to niemożliwe. Inicjatywy ustawodawcze wymagające pilnych potrzeb lub mające szerokie poparcie parlamentarne nadal mogą być wdrażane.
Wsiadać
Kontynuowane będą również obowiązki urzędników służby cywilnej. Ci kluczowi gracze w aparacie rządowym zapewniają ciągłość działania niezależnie od kontekstu politycznego. Kontynuowane są ich codzienne działania, począwszy od egzekwowania obowiązujących przepisów, a skończywszy na wspieraniu infrastruktury i usług publicznych.
Proces demokratyczny trwa. Organizowane są nowe wybory w celu wybrania nowego rządu. Chociaż ten okres przejściowy niesie ze sobą niepewność, jest to również czas, w którym obywatele mają możliwość wyrażenia swojego głosu i wniesienia wkładu w przyszły kierunek kraju.
W odpowiedzi na upadek gabinetu Rutte IV, lider CDA Wopke Hoekstra nazwał decyzję o rozwiązaniu gabinetu „niepotrzebną” i „bardzo rozczarowującą”. Według Hoekstry trudno jest wytłumaczyć, że cztery partie rządzące nie były w stanie zniwelować dzielących ich różnic.
Chociaż upadek rządu Rutte IV jest rzeczywiście ważnym wydarzeniem o daleko idących implikacjach politycznych, z pewnością nie jest to koniec działań holenderskiego rządu. System został zaprojektowany tak, aby był elastyczny i działał pomimo zmian na szczycie. Ta odporność świadczy o sile naszych instytucji demokratycznych i naszej zdolności do wytrwania nawet w czasach zmian.
wybory
Holandia pójdzie do urn najwcześniej w połowie listopada, zgodnie z niedawnym ogłoszeniem Rady Wyborczej. Tymczasem liderka partii VVD Sophie Hermans już patrzy w przyszłość na nowe wybory i wyklucza współpracę z PVV.
Hermans jasno przedstawiła swoje stanowisko podczas występu w programie Op1, w którym stwierdziła: „Nie widzę, żeby tak się działo. Ponieważ mówiliśmy o tym już wcześniej, nic się nie zmieniło. Wypowiedzi te pozostają w zgodzie ze stanowiskiem VVD w poprzednich wyborach, w których partia wykluczyła zarówno PVV, jak i FVD jako potencjalnych partnerów.
Zdaniem Hermansa sedno tej niezgodności leży w odmiennych poglądach na politykę azylową. „Propozycje azylowe PVV nie są w ogóle zgodne z propozycjami jej partii” – powiedziała. Podkreśliła ponadto radykalne podejście PVV do kwestii migracji, a Geert Wilders dąży do całkowitego powstrzymania osób ubiegających się o azyl i wyjścia z Europy.
Pomimo tego wyraźnego kontrastu między VVD i PVV, Geert Wilders pozostaje otwarty na współpracę. Lider PVV stwierdził wcześniej wieczorem: „Moja partia jest gotowa”. Przekonywał, że PVV jest par excellence partią, która tworzy większość, by znacząco ograniczyć napływ osób ubiegających się o azyl.
Po upadku gabinetu Rutte IV minister finansów Sigrid Kaag zrezygnowała z bezpośredniego przypisania winnego. Zauważyła jednak, że w zeszłym tygodniu było więcej napięć, niż uważała za konieczne, co może być odniesieniem do wewnętrznych konfliktów w rządzie.
W przeciwieństwie do swoich kolegów, którzy niechętnie wskazywali bezpośredniego winowajcę upadku rządu Rutte IV, lider D66 Jan Paternotte nie przebiera w słowach i bezpośrednio wskazuje na premiera i lidera VVD Marka Rutte jako główną przyczynę kryzysu politycznego .
W odpowiedzi na upadek rządu Rutte IV liderka Unii Chrześcijańskiej Mirjam Bikker zaznaczyła, że niestety nie udało się wypracować wspólnie popieranego pakietu propozycji. Przeszkodą okazała się kwestia łączenia rodzin w debacie migracyjnej. Bikker podkreślił podstawową wartość ChristenUnie, że dzieci powinny móc dorastać z rodzicami. „Dla nas jedną z wartości, która jest ważna w oświadczynach, jest to, aby dzieci dorastały z rodzicami, aby mogli się nimi opiekować. Jako impreza rodzinna jesteśmy za tym. W ten sposób rozważyliśmy różne propozycje”.
Mimo upadku gabinetu Bikker wyraziła poparcie dla zamiaru premiera Rutte ustąpienia na rzecz króla i dalszego tworzenia rządu z obecną koalicją na zasadzie dozorcy. „Popieramy zamiar premiera, aby zrezygnować z funkcji króla w ramach obecnego gabinetu i kontynuować tworzenie rządu z obecną koalicją na zasadzie dozorcy” – powiedział Bikker.
