Niedawny upadek holenderskiego rządu Rutte-IV to niefortunny moment na reaktywację linii kolejowej Hamont-Weert. Dokładnie w momencie, gdy nadeszły pozytywne sygnały z Holandii, sprawa ponownie grozi utknięciem w martwym punkcie. Ten schrijft Timmie van Diepen w interesie Limburgii.

W miniony piątek, na kilka godzin przed upadkiem holenderskiego rządu, sekretarz stanu ds. infrastruktury i gospodarki wodnej Vivianne Heijnen (CDA) ogłosiła w holenderskim parlamencie, że nowe studium reaktywacji linii kolejowej Hamont-Weert zostało zakończone.

„Właśnie wtedy, gdy była dobra wola z Holandii, plik grozi ponownym utknięciem” – mówi Van Diepen. Nowe badanie powstało z osobistej inicjatywy sekretarza stanu Heijnena, który z Maastricht rozumie znaczenie linii kolejowej Hamont-Weert. Sprawa ta jest również wysoko na liście priorytetów w holenderskiej Limburgii.

Ponowne otwarcie kolei wydaje się logicznym krokiem z racjonalnego punktu widzenia. Jedyne, co jest jeszcze potrzebne, to instalacja przewodów napowietrznych na odcinku 8 kilometrów na terytorium Holandii. Po jej zakończeniu pociągi NMBS (które obecnie stoją jeszcze przez 30 minut w Hamont) mogą kontynuować jazdę do Weert, gdzie znajdują się połączenia z całą holenderską siecią kolejową.

Chociaż sprawa ta od dawna zajmuje ważne miejsce w programie politycznym, Holendrzy nadal zwlekali pomimo obietnic. W szczególności koszty, szacowane przez zarządcę infrastruktury ProRail na 50 do 150 mln euro, byłyby nieproporcjonalne do szacowanej liczby podróżnych (1.050 dziennie według NMBS).