Po udanej próbie z taksówkami w Hadze Bruksela również pokazuje, że wodór jest realną alternatywą dla oleju napędowego, ale potrzebnych jest więcej stacji benzynowych.
Ponieważ europejskie miasta stoją w obliczu rosnącej presji, aby przyjąć przyjazne dla środowiska rozwiązania transportowe, pojazdy wodorowe stają się obiecującą opcją. Bruksela, która wyraziła już ambicję, aby do 2025 r. zezwolić wyłącznie na taksówki bezemisyjne, aktywnie poszukuje zrównoważonych alternatyw. Niedawna współpraca pomiędzy Virya Energy i Taxis Verts w Brukseli jest krokiem w tym kierunku, po podobnych działaniach podjętych w Hadze przez Noot Passenger Transport.
Zgodnie z brukselskim obowiązkiem dotyczącym całkowicie bezemisyjnych taksówek do 2025 r. oraz brukselskim planem działań klimatycznych firmy Virya Energy i Taxis Verts spędziły rok na testowaniu, czy wodór (H2) będzie odpowiedni jako paliwo dla taksówek i innych pojazdów w mieście. Nastąpiło to po podobnej inicjatywie w Hadze, gdzie Noot Passenger Transport zdobył już znaczne doświadczenie w zakresie pojazdów napędzanych wodorem.
„To połączenie właściwości sprawia, że pojazdy wodorowe są obiecującą opcją dla taksówek” – podsumowują naukowcy. „Włączenie tego typu pojazdów do floty taksówek w Brukseli przyczyniłoby się do realizacji ambicji Brukseli w zakresie neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla, bez utraty dochodów firm taksówkarskich”.
Pokazały to wyniki testów z Brukseli według Bruzza zobaczyć, że samochody wodorowe są pod wieloma względami porównywalne z samochodami elektrycznymi. Są równie ciche, ale mają tę zaletę, że mają większy zasięg. Ponadto można je całkowicie zatankować w ciągu kilku minut. Pełny zbiornik zapewnia zasięg 470 km, niezależnie od warunków pogodowych. W Hadze firma Noot Passenger Transport przejechała już swoimi samochodami wodorowymi 1,5 miliona wspólnych kilometrów, pokonując toyotą Mirai. Dyrektor Martijn Kersing z Noot Passenger Transport początkowo rozważał jazdę na napędzie elektrycznym, ale jego badania doprowadziły go do wyboru wodoru jako lepszej opcji, a następnie do Toyoty.
Niemniej jednak nadal istnieją pewne przeszkody do pokonania, zanim wodór będzie mógł być postrzegany w Brukseli jako pełnoprawna alternatywa. Chociaż próba w ogólnym zarysie była pozytywna, wprowadzenie pojazdów wodorowych na szerszą skalę wymaga lepszej infrastruktury. Obecnie w Belgii działa tylko siedem stacji wodorowych, z czego pięć wchodzi w skład sieci DATS24. Żadna z tych stacji nie znajduje się w Brukseli. W trakcie pilotażu taksówka wodorowa musiała tankować na stacji w Halle.
Virya Energy zwraca uwagę, że w regionie Brukseli należy pilnie zapewnić infrastrukturę umożliwiającą dalszy rozwój mobilności wodorowej.
Aby zapewnić płynny przebieg projektu, kierowcy taksówek wodorowych przeszli specjalne szkolenie w zakresie technologii wodorowej i działania ogniwa paliwowego. Szkolenie to zostało przeprowadzone przez ekspertów z firmy Virya. Istotne było, aby kierowcy byli dobrze poinformowani, nie tylko dlatego, że są pierwszym punktem kontaktu dla ciekawskich klientów i opinii publicznej, ale także dlatego, że ich bezpośrednie doświadczenia z pojazdem mogą dostarczyć cennych informacji na temat wykonalności takiej technologii na dużą skalę .
Zaangażowanie czołowych lokalnych interesariuszy podkreśla znaczenie tej inicjatywy dla Brukseli i całej Belgii. Jean-Michel Courtoy, dyrektor generalny Taxis Verts, wyraził swój entuzjazm dla projektu pilotażowego i podkreślił zaangażowanie swojej firmy w mobilność neutralną pod względem emisji CO2. Ponadto Stephan Windels, dyrektor generalny Eoly, podkreślił znaczenie współpracy i innowacji dla bardziej zrównoważonej przyszłości oraz ogólnych celów planu klimatyczno-energetycznego na rok 2030.
infrastruktura
Dla miasta, które w ciągu zaledwie kilku lat pragnie stworzyć zeroemisyjną branżę taksówkarską, brak wystarczającej liczby stacji paliw może być główną przeszkodą. Podkreśla potrzebę inwestycji publicznych i prywatnych w budowę szerszej sieci stacji wodorowych nie tylko w Brukseli, ale w całej Belgii.
Pozytywne wyniki projektu pilotażowego podkreślają jednak, że przy odpowiednim wsparciu i inwestycjach wodór może stać się realną alternatywą dla tradycyjnych paliw w transporcie miejskim. Jeśli Bruksela i inne miasta europejskie pójdą tą drogą i stworzą niezbędną infrastrukturę, może to być punkt zwrotny w sposobie myślenia o transporcie miejskim w obliczu zmian klimatycznych.