Holandia skręca w prawo. Pojedziemy 140 km/h i nie będzie żadnych cięć w budowie nowych dróg.
To „potworne zwycięstwo”, jak opisują je różne media, oznacza ważną zmianę w holenderskiej polityce. Teraz, gdy PVV Geerta Wildersa po wyborach z 22 listopada 2023 r. stała się największą partią polityczną w Holandii, przetasowuje się karty również w naszym kraju. Po zwycięstwie wyborczym PVV pod przewodnictwem Geerta Wildersa 22 listopada 2023 r. w Holandii pojawiły się konkretne stanowiska partii w sprawie mobilności, ruchu drogowego i transportu publicznego.
PVV postrzega mobilność jako ważny warunek wolności i stara się, aby była ona zarówno dostępna, jak i przystępna cenowo. Nacisk położony jest na utrzymanie przystępnego cenowo transportu publicznego i jazdy samochodem, ze szczególnym uwzględnieniem samochodu jako ważnego środka transportu. Jednak program imprezy PVV oferuje niewiele konkretnych spostrzeżeń lub stanowisk na temat lotniska Schiphol, transportu publicznego czy infrastruktury drogowej, a mobilność jest obecna w programie jedynie przez krótki czas. Partia koncentruje się głównie na innych tematach, choć PVV wówczas broniło holenderskiego sektora lotniczego.
„Szukajmy podobieństw i zobaczmy, gdzie możemy się znaleźć. Żaden demokrata w Holandii nie może zignorować tych dwóch milionów wyborców” – powiedział Geert Wilders w pierwszej reakcji, gdy wyszło na jaw, że jego partia stała się największą w Holandii.
Stwierdzenie, że „nikt nie może już ignorować PVV” po miażdżącym zwycięstwie, podkreśla silną pozycję tej partii w holenderskiej polityce. Po załamaniu politycznym stanowiska w sprawie mobilności są jasne. PVV jest przeciwna opłatom kilometrowym i podatkom dojazdowym, opowiada się za zniesieniem 80-kilometrowych stref i chce podwyższenia dopuszczalnej prędkości na niektórych drogach do 140 km/h. PVV proponuje obowiązkowe wprowadzenie egzaminu na prawo jazdy dla kierowców zawodowych z krajów Europy Środkowo-Wschodniej. Często obejmuje to takie kraje jak Polska, Czechy, Słowacja, Węgry, Rumunia, Bułgaria, a czasami kraje bałtyckie (Estonia, Łotwa i Litwa).
Partia chce rozszerzyć dopuszczalną prędkość na głównych drogach oraz znieść europejskie przepisy dotyczące czasu jazdy i odpoczynku kierowców ciężarówek. PVV opowiada się także za zniesieniem stref ekologicznych. W odniesieniu do Schiphol partia twierdzi, że port lotniczy musi mieć możliwość rozwoju, a przepisy nie powinny być zbyt rygorystyczne. Pojawiają się wezwania do obowiązkowej publikacji cen benzyny, proponuje się zaprzestanie kultury premii w NS i ProRail oraz przywrócenie rządowi kontroli nad kolejami. PVV chce większych uprawnień dla konduktorów, aby mogli stawić czoła temu, co Wilders nazywa „szumowiną”.
Struktura PVV bez członków ma zarówno praktyczne, jak i ideologiczne implikacje dla holenderskiej polityki. Oferuje Wildersowi wyjątkowy stopień kontroli i zwinności, ale rodzi także pytania o wewnętrzną demokrację i reprezentatywność partii.
Geert Wilders (60 l.), urodzony 6 września 1963 r., i jego Partia Wolności (PVV) zajmują wyjątkową pozycję na holenderskim krajobrazie politycznym, głównie ze względu na swoją strukturę partii bez członków. To odróżnia PVV od tradycyjnych partii politycznych w Holandii i ma zarówno zalety, jak i wady.
żadnych członków
PVV, założone w 2006 roku przez Wildersa, ma formę fundacji, a nie partii członkowskiej. Oznacza to, że członkostwo publiczne nie jest możliwe. Geert Wilders jest jedynym oficjalnym członkiem partii. Taka struktura daje Wildersowi pełną kontrolę nad partią i jej kierunkiem, pozwalając mu na szybkie podejmowanie decyzji bez wewnętrznych konsultacji. Można to postrzegać jako zaletę pod względem efektywności i unikania wewnętrznych konfliktów i walk o władzę, które często mają miejsce w tradycyjnych partiach.
Z drugiej strony ten projekt ma również wady. Ze względu na brak szerokiej bazy członkowskiej, PVV brakuje wkładu, zaangażowania i wsparcia tradycyjnej bazy partyjnej. Może to prowadzić do ograniczeń w dotarciu do szerszego grona odbiorców i kreowaniu szerokiego poparcia dla ich stanowisk politycznych. Co więcej, brak wewnętrznej demokracji i różnorodność poglądów w partii może prowadzić do jednostronnej polityki, co może skutkować krytyką reprezentatywności partii.
tematy
PVV skupiło się głównie na kwestiach takich jak imigracja, islam, suwerenność narodowa i Unia Europejska. Wilders jest znany ze swoich otwartych, a czasem kontrowersyjnych stanowisk w tych obszarach, co często prowadzi do intensywnych debat zarówno w Holandii, jak i poza nią. Partia cieszy się znaczącym poparciem wśród wyborców zaniepokojonych imigracją i wpływem UE, ale ma też zaciekłych przeciwników ze względu na często polaryzujące stanowiska.
